donderdag 30 juli 2009

Ventilator.

Tussen het plamuren en schuren door knappen we nog wat karweitjes op waar we nog geen tijd voor vonden. Om te voldoen aan de EPB normen moeten we nog regelbare ventilatoren plaatsen. Dat wil zeggen dat we een flink gat door de strobalen muur moeten maken.
We hebben al zo'n gat gemaakt voor de gasbrander van het warm water. We weten dus dat het een vrij eenvoudig werkje is, heel wat anders dan door een bakstenen muur zo'n gat te moeten maken. Het is alleen moeilijk om goed rechtdoor te boren. Het blijft verbazen hoeveel stro er uit zo'n gat komt.
Eens het gat klaar is, gaat de ventilatiebuis erin. Dan kunnen we precies aftekenen waar de elektrische kabel moeten komen. Dan kunnen we die nog in de leem vastzetten voor we morgen de ventilator zelf aansluiten. Het is best een leuke afwisseling na al dat schuurwerk.


zaterdag 25 juli 2009

Keukenplafond.

Na heel wat twijfelen hebben we een tijd geleden al besloten om geen leem te gebruiken voor het plafond van de keuken en eethoek. Niet alleen omdat het niet gemakkelijk zal zijn om dat mooi glad te krijgen. Het plafond is niet al te hoog. Een lichte kleur en strakke afwerking zullen helpen om die indruk tegen te gaan. Bovendien gaat het om een behoorlijke oppervlakte. Dan wordt het wellicht een beetje te veel leem.

Met de nodige hulp beginnen we op vrijdag de Fermacell platen tegen het plafond te plaatsen. Het wordt al snel duidelijk dat we twee dagen nodig hebben om die veertig vierkante meter nauwsluitend tegen elkaar te bevestigen. We werken liever op een rustig tempo. Te snel werken zou ons achteraf veel tijd kosten om de kleine foutjes weer te corrigeren.
Op vrijdag geraken we halfweg. Dat geeft ons het nodige vertrouwen om vandaag op hetzelfde tempo en met dezelfde aandacht voor een goede afwerking de rest aan te pakken. Tegen de avond ziet de ruimte er helemaal anders uit. We zijn behoorlijk tevreden.

Nu wacht ons nog een week met veel plamuren en schuren.





donderdag 23 juli 2009

Geknoei van Eandis (deel 3).

Rond een uur of negen kom ik aan op de werf. De man van Eandis zit al te wachten. Ik hoop stiekem dat hij daar al een uur staat te koekeloeren.
Terwijl hij wat materiaal uit zijn bestelwagen haalt, vraag ik hem waarom hij de elektriciteitsmeter gisteren vervangen heeft. Daarop krijg ik een soort gegrom dat klinkt als 'da weet ik nie' als antwoord. De man belooft wel om de oude en nieuwe meterstand te noteren en verzekert me dat dat allemaal in orde komt.

Wanneer hij een uur later weer vertrekt, mag ik weer getuige zijn van de efficiëntie van Eandis. Terwijl ik op de gasleiding een T-stuk moest voorzien waarop de meter kan aangesloten worden, heeft onze brave vriend de gasmeter zowat twintig centimeter lager gehangen. Zonder het toestel op mijn binneninstallatie aan te sluiten. Is dat om zeker te zijn dat ik niet stiekem ga knoeien met hun verzegelde meter? Bizar.

Gevolg is dat deze meter twintig centimeter lager hangt dan de elektriciteitskast ernaast. Mooi ziet dat er niet uit.
Ik besluit toch even naar Eandis te bellen om te klagen over dit soort praktijken. Hoewel het wel oplucht om eens goed mijn gedacht te zeggen, haalt het geen sikkepit uit. Nadat ik enkele keren ben doorgeschakeld krijg ik een man aan de lijn die me volgende zaken op de mouw speldt.
- Het is een standaard procedure om bij elk bezoek van Eandis oude elektriciteitsmeters te vervangen. Doel is om alle meters elke tien jaar te vervangen. Dit is duidelijk een sprookje, want ik ken verschillende meters die al meer dan veertig jaar staan te tellen. Blijkbaar is de rest van Eandis niet op de hoogte van deze procedure. De telefonisten wisten van niets, en aan het gegrom van mijn bezoeker te horen wist hij ook niet wat van hem verwacht werd, of waarom.
- Als ik die elektrische kabel liever door de juiste bocht heb, zal Eandis dat komen doen. Als ik voorstel om het zo te laten en me een korting te geven —want het kost hen wel wat om daarvoor terug te komen— wordt het duidelijk hoe dit bedrijf te werk gaat. Dat kunnen ze niet doen. Ze werken met vaste (monopolie) prijzen. Maar als de onderaannemer een fout heeft gemaakt, moet hij die fout op zijn kosten rechtzetten. Als je zo de zwarte piet kan doorschuiven is het wel heel gemakkelijk. En nu verwondert het me niet dat zo'n aansluiting pokkeduur is. Met al dat geknoei in hun organisatie moeten ze behoorlijk vaak terugkomen. Om dat te kunnen doen, worden de prijzen op voorhand al flink doorgerekend. Maar wie kan daar wat tegen doen. De klant heeft geen keuze; hij is verplicht aan te sluiten via deze monopolist.
- Als ik over de open put aan de straatkant begin, blijkt daar de procedure dat een andere (onder)aannemer instaat voor het dichtgooien van die put. Want daarvoor hebben die technische mannen geen tijd. Normaal gebeurt dat binnen de vijf werkdagen. Ik ben dus duidelijk te vroeg met mijn klacht.
- De chef van de man aan de lijn zal vandaag nog contact met me opnemen om het over mijn klachten te hebben. Wie gelooft dat?

woensdag 22 juli 2009

Geknoei van Eandis (deel 2).

Om half zeven klauter ik uit mijn bed zodat ik om acht uur paraat sta op de werf. Rond kwart na negen komen de mannen van Eandis toch nog opdagen. Tof!
Na een korte inspectie van de aansluitplaat starten de mannen meteen met de graafwerken voor het te warm wordt. Ik hoor een van hen al zeggen dat 'ze' —waarschijnlijk die achterliggende dienst— een en ander niet hebben meegegeven. Het gaat om een paar stukken voor de gasaansluiting. De man belooft al meteen dat hij daarvoor morgenvroeg zal terugkomen. Ik vraag gelijk of dat rond negen uur past voor hem. Dan hoef ik me niet te haasten.

Tegen de middag zijn de werklui klaar. Voor ik het goed en wel besef zijn die mannen zonder veel te zeggen vertrokken. Als ik even later hun werk bekijk, moet ik even slikken. De professionals hebben wel wat steken laten vallen:
- De elektriciteitsmeter is vervangen door een exemplaar met een heel andere meterstand. Lijkt erg bizar bij een meter die nog geen jaar gediend heeft. Ook vreemd dat ze die bestaande meter naar hun wagen brengen om er daar een andere uit te halen en die naar binnen te brengen. Benieuwd wat ons dat binnenkort zal kosten bij de afrekening.
- De elektrische kabel is (samen met de coax kabel) door de bocht van de teledistributie gestoken. Waarom zijn we dan verplicht die f***ing energiebocht te voorzien als die professionals zich er niets van aantrekken. Dan hadden we net zo goed drie aparte bochten kunnen plaatsen, wat veel gemakkelijker en goedkoper was geweest.
- De wachtbocht voor gas in de werkput die aansluit op de energiebocht hebben ze losgekoppeld en simpelweg opzij gegooid. Alsof dat allemaal niets kost. Waarom doen we ook al die moeite?
- De aansluiting op de gasleiding aan de straatkant ligt nog open. De werkput die onze vrienden hebben gegraven ligt daar open en bloot op nog geen meter van de straatkant. Lijkt me niet bepaald een veilige situatie. Ze hadden op zijn minst die put kunnen afbakenen. Wat zou onze veiligheidscoördinator daarvan vinden?

Of heeft het misschien te maken met die ontbrekende stukken waarvoor ze morgen nog eens langskomen? En is het niet de moeite alles proper (en veilig) achter te laten?

maandag 20 juli 2009

Geknoei van Eandis (deel 1).

In deze vakantieweek moet het een beetje vooruit gaan. Een maand geleden was er met Eandis een datum afgesproken voor de aansluiting van gas en elektriciteit op maandag 20 juli. Vandaag houden we ons in afwachting van hun komst de hele dag op de werf bezig met wat kleinere klusjes die nog liggen te wachten. Eandis hebben we niet gezien. Nadat we eindelijk telefonisch informeren, krijgen we de bevestiging dat onze afspraak voor vandaag is. Na een kwartier komen we te weten dat de 'achterliggende' dienst een andere datum heeft ingeschreven. Woensdag staan we als eerste op de lijst van die achterliggende dienst. Dat wil zeggen dat ze hier rond 8 uur al kunnen zijn. We zijn al blij dat het geen veel latere datum wordt.

zondag 19 juli 2009

Muren afwerken.

Een regenwaterput heeft niet veel zin als er geen regenwater in terecht komt. Eerste zorg is dan ook dakgoten hangen die de regen opvangen. Zaterdag hangen we de dakgoot van het grote dak en we installeren meteen de afvoerpijpen. Een van de volgende dagen/weken leggen we wel eens de nodige afvoerbuizen tot aan de put. We kunnen niet alles tegelijk en binnen wacht ons nog heel wat werk.

Vandaag plaatsen we de laatste aftappunten van de waterleiding zodat we alle binnenmuren kunnen dicht maken. We plamuren meteen de schroefgaten en naden dicht. Het begint te kriebelen om de verf te gaan halen. Daarvoor moeten we nog een geschikt moment uitzoeken. We hebben al een uitstekend adresje voor onze leemverf en hebben zelfs al een beperkt lijstje van favoriete kleuren klaar. Maar eerst moet het plafond van de keuken en eetkamer er nog in. Een leuk karwei voor volgend weekend.




dinsdag 14 juli 2009

Keuring gas en elektriciteit.

Doordat onze stopcontacten ontbreken weten we op voorhand al dat de keuring van de elektrische installatie een tijdelijke keuring wordt. Het belangrijkste is dat we tenminste aangesloten kunnen worden. Dat maakt het afwerken en vooral het testen van de hele installatie toch wat gemakkelijker. Uiteindelijk blijkt de aardingsweerstand met twee piketten te volstaan. Dat is al een geruststelling. En ons elektrisch schema zit ook goed in elkaar. Alleen hebben we per vergissing de symbolen voor de enkelpolige in plaats van dubbelpolige schakelaars gebruikt (op stroomkringen van 20 ampère mag je geen enkelpolige gebruiken). Gelukkig hebben we allemaal dubbelpolige schakelaars gebruikt. We moeten dus enkel het schema aanpassen.

Ook onze zelf aangelegde gasleiding wordt vandaag gekeurd. Daarover waren we blijkbaar niet goed geïnformeerd (hoe zou dat komen?). De leidingen zelf zijn correct gelegd, op een klein lekje na. Blijkbaar moet er voor de keuring minstens één toestel aangesloten zijn (om te beoordelen of dat toestel correct is opgesteld, met de nodige verluchting en zo) en moet er op alle gaskraantjes een stop gezet worden. Leuk dat we dat nu pas te weten komen. Dat zullen we dus moeten aanpassen en opnieuw laten keuren. Concreet wil dat zeggen dat we volgende week bij de aansluiting door Eandis/Iverlek alvast elektriciteit in huis hebben, en dat de gasmeter enkel geplaatst zal worden, maar nog niet aangesloten. Dat valt wat tegen, maar geen nood, we hebben nog wat tijd om dat allemaal in orde te brengen. Al goed dat we de volgende keuring niet de volle pot moeten betalen. Een magere troost, maar het is toch iets.

zondag 12 juli 2009

Pech.

Zaterdagmorgen hebben we gemerkt dat de geleverde stopcontacten geen aarding hebben. De groothandel geeft gelukkig al snel toe dat het hun fout is en dat we de stopcontacten mogen omruilen. Veel helpt dat ons niet verder: de juiste stopcontacten moeten opnieuw besteld worden. Dat betekent weer een week of twee uitstel. Met het bouwverlof voor de deur wellicht nog een week extra. De elektrische installatie zullen we dus niet in orde kunnen brengen. Toch niet volledig. We concentreren ons dan maar op de verdeelkast en installeren alvast de schakelaars.

In de vrijgekomen tijd werken we hier en daar nog ditjes en datjes verder af.



vrijdag 10 juli 2009

Waterput en septische tank.

In zeker zin is het misschien wat gek om een waterput en septische tank te plaatsen nadat het huis er staat. Maar we hadden vooraf geen duidelijk idee waar we die best kunnen zetten. Nu hebben we daar een beter zicht op. Voor de waterput hebben we niet veel keus, naast het huis past die niet, dus komt hij erachter (vooraan ligt die hoop leem nog in de weg). De septische put komt zo dicht mogelijk bij het toilet. Hoe we alles precies moeten gaan aansluiten is nog niet duidelijk, maar dat komt vast nog.
Voor de grondwerker is het plaatsen van die putten een simpel karweitje. Op een kleine twee uur tijd zitten beide putten erin. Nu de kraan er is, laten we meteen onze grond nivelleren. Onze vertrouwde berg verdwijnt en maakt plaats voor flink wat ruimte. Nu zien we duidelijk hoe groot onze tuin zal worden. Het niveauverschil tussen het huis en de tuin valt nu extra op. We zullen nog creatieve oplossingen moeten bedenken om dat verschil te 'verdoezelen'.

Tussendoor leggen we de gasleiding in de vloer en halen we het elektrisch materiaal op dat eindelijk is toegekomen. Dit weekend werken we de gasleidingen en de elektrische installatie af zodat we dinsdag alles kunnen laten keuren. Het lijkt weer allemaal vlotjes te verlopen.







maandag 6 juli 2009

zondag 5 juli 2009

Kastanjepalen.

Voor onze deurlijsten hebben we een tijd geleden een wat gek idee gekregen. Vermits we met schuifdeuren willen werken, moeten we geen klassieke deurlijsten gebruiken omdat we geen scharnieren nodig hebben. Dus hebben we bedacht om kastanje palen te plaatsen om een mooi natuurlijk effect te creëren.

Dat blijkt iets makkelijker gezegd dan gedaan. Ten eerste is het niet zo gemakkelijk om niet behandelde, niet geschaafde palen te vinden van de goede dikte. Na wat zoekwerk blijkt Ecomat dat in hun gamma te hebben. Voldoende rechte palen voor onze toepassing vinden we bij de vier meter lange palen. Daar kunnen we stukken van twee meter vijftig uithalen die recht genoeg zijn om tegen de muren te plaatsen. Maar we zijn er nog niet. Een kant van die palen moet recht afgeschaafd worden. Met de elektrische schaaf van Bompi lukt dat wel, maar het is een hels karwei en op het eind begint zo'n paal krom te trekken.

Uiteindelijk blijkt de beste methode om stukken in te zagen en met een flinke beitel weg te kappen zodat we maar de laatste millimeters moeten afschaven. Dat is al een stuk vlotter werken, maar het blijft een flink werkje. Gelukkig heeft Bompi veel tijd.
De voorbereidingen zijn ondertussen achter de rug en onze binnenwanden zijn klaar zodat we de palen eindelijk kunnen plaatsen. Dat gaat goed vooruit. We vonden het wel een leuk idee maar het was toch bang afwachten hoe het er uiteindelijk zou uitzien. Wel, we zijn erg tevreden over het resultaat.



zaterdag 4 juli 2009

Leidingen sanitair.

Het openmaken van de vloer valt uiteindelijk best mee. De leidingen liggen daarna snel in de vloer. Het moeilijkste deel is om de leidingen onder de vloer door de tien centimeter dikke balken te wurmen. Na heel wat gepruts krijgen we dat ook voor elkaar. Stukje bij beetje valt het allemaal in de plooi. Alle leidingen liggen klaar. Het aansluiten van de aftappunten en de collector doen we later wel.

We hebben na enkele weken nog geen offerte ontvangen van onze 'gehabiliteerde' gasinstallateur Bob. Na vele pogingen hebben we hem deze week eindelijk kunnen bereiken. De offerte was klaar en zou hij vrijdagavond persoonlijk komen toelichten. Wij hebben Bob niet meer gezien of gehoord. Zijn telefoon beantwoordt hij niet meer. Dat is blijkbaar de manier waarop sommigen zaken doen; niet dus. We zullen de gasleiding dan maar zelf leggen. We moeten wel, aangezien de aansluiting van gas en elektriciteit al vastligt op 20 juli. De gaten in de vloer zijn in elk geval al gemaakt.
Voor die datum moeten we de installatie nog laten keuren. Dat geeft ons nog een dikke week tijd om de gasleidingen te leggen, alle stopcontacten en schakelaars te installeren en het hele zaakje te laten keuren. Dat zal even doorwerken zijn, maar dat lukt wel.