woensdag 21 oktober 2009

Gasradiator.

Met die paar frisse dagen in oktober (met nachtvorst!) kijken we echt uit naar vandaag. De levering van onze gasradiator. Daarmee zullen we Casa Pixie eindelijk kunnen verwarmen.

Nadat de kinderen naar school vertrokken zijn, schuiven we de meubels in de eethoek aan de kant. Net als we daarmee klaar zijn komen de werklui aan met de gasradiator. Ze heffen dat zware geval voorzichtig binnen en zetten het op de juiste plaats om het gat van de muurdoorvoer af te tekenen. Ze leggen goed uit waar ik op moet letten (vooral mooi horizontaal werken) en vertrekken dan naar hun volgende klant. Na de middag komen ze het zaakje aansluiten.

Dat geeft ons ruim de tijd om het gat te maken in de stromuur. Dat gaat heel vlot. Al is het niet zo gemakkelijk een gaaf recht gat te maken. Als dat gedaan is, profiteren we ervan om de muren van de inkom aan de buitenkant te scheren en riet op de houten balken vast te schieten. Zo zijn die muren ineens klaar voor de pleisterwerken (die trouwens naar volgend jaar zijn verschoven, grmbl).
Kort na de middag wordt de radiator vakkundig aangesloten. We vragen nog even of extra brandwerende isolatie rond die dubbelwandige koker nodig is. Aangezien het om een dubbelwandige koker gaat, kan je niet van grote hitte spreken. Het is dus niet nodig. Aangezien het met dat heel precieze gat ook niet eenvoudig zal worden, laten we het zo. We zullen het de komende dagen wel wat in de gaten houden.
Wat later hangen we opnieuw plastiek tegen de muren en ruimen we het boeltje op. Nu mag het gerust wat kouder worden...




zondag 11 oktober 2009

Deurbel.

Al lang geleden hebben we beslist vooral geen elektrische bel aan te schaffen. Die dingen maken meestal geen mooi geluid, kunnen stuk gaan (dat doen ze dan ook, reken maar) en ze verbruiken stroom. Goed, het is niet veel stroom, maar toch, het hangt ervan welke soort bel je kiest. Aangezien het zonder stroom en dus zonder extra bekabeling kan, willen we het ook zo. Het low tech principe, zeg maar. Die keuze is vlot gemaakt, maar waar vind je nog een ouderwetse, niet-elektrische deurbel?

Bij De Trekbel vind je nog typische exemplaren waarbij de bel binnen hangt met een trekmechanisme aan de voordeur. Best mooi die dingen, maar ook dat vraagt weer een gepuzzel om die mechaniek goed te installeren. Nee, dan toch liever een gewone bel met een klepel en touwtje eraan. Als die buiten luidt, horen we dat binnen vast ook. Maar onze zoektocht op internet heeft niet veel opgeleverd. Daar vind je ofwel grote scheepsklokken ofwel dure prulletjes. De moed is ons al een tijdje in de schoenen gezakt.
En dan plots, helemaal onverwacht, liggen er leuke ouderwetse deurbellen bij Casa. Te koop voor een habbekrats. Geweldig toch, zo'n eenvoudige stukje techniek? En ze klinkt mooi, luid, maar mooi.

zondag 4 oktober 2009

Dakafvoer.

De laatste stap in het hele watergebeuren is de afvoer van het dak aan de zuidkant. Het platte dak boven de keuken en eethoek heeft een behoorlijke oppervlakte en sluiten we net als het grote noordelijke dak uiteraard aan op de watertank. Dat kunnen we eenvoudig doen met een afloop langs de gevel naar beneden en dan achter het huis naar de waterput. Op die afstand is het verval perfect. Het water van het voorste schuine dak krijgen we niet naar de waterput dus sluiten we dat langs de voorzijde rechtstreeks aan op de afvoer naar de riolering. Het gaat hier uiteindelijk slechts om een klein deel van het regenwater. Met het opgevangen regenwater zullen we onze regenwaterput al makkelijk kunnen vullen. Met die laatste stukken waterafvoer op hun plek kunnen we eindelijk de laatste kleine putten en oneffenheden rond het huis wegwerken. Rondom het huis begint het er stilaan wat netter uit te zien. Al zal de beplanting nog wat moeten wachten.
Er staat binnen nog wat werk te wachten.