zondag 16 november 2008

Energiebocht bis.

De aansluitbocht of energiebocht heeft nog wat voeten in de aarde gehad, letterlijk en figuurlijk. We verkiezen ondertussen echt wel de naam energiebocht, of bloed zweet en tranen-bocht. Ruim een maand geleden hebben we de bocht met veel gezwoeg ingegraven. Het had toen geregend en het was echt geen pretje om in de modder te staan graven. Maar het was uiteindelijk wel gelukt om dat stomme geval in de grond te stoppen.

Omdat het leidingwater zo naar binnenkomt moet de bocht uiteraard geïsoleerd worden tegen bevriezing. We hadden gedacht dat zo'n dertig centimeter diep wel zou volstaan. Onze architect denkt daar echter anders over. Resultaat? We graven de bocht weer helemaal uit met extra ruimte rondom (vier uur scheppen onder het huis!!). Daarin stoppen we pur-platen (totale dikte 16 cm, 1 meter diep!). Bovenaan de bocht spuiten we een bus pur-schuim leeg. De bocht is nu definitief geplaatst en deftig geïsoleerd. Eerlijk gezegd zijn we echt blij dat het voorbij is.

Al willen we nog even dit kwijt. Als je denkt dat met het plaatsen van de energiebocht alle aansluitingen voorzien zijn, denk dan nog maar een keertje na. De aarding van je installatie moet je apart voorzien. Zorg dus dat je met die kabel buiten geraakt. En ondanks de verplichting om regenwater op te vangen en op minstens één kraantje aan te sluiten, moet je niet vergeten dat ook dat water binnen moet geraken. Door de aansluitbocht mag je dat water niet binnenbrengen, want dan wordt het verwarrend welk water zuiver is. Die doorgang hebben we ondertussen zelf voorzien. In die zin was al dat graafwerk niet voor niets. Want de vorige keer hadden we daar nog niet aan gedacht.

Tussendoor hebben we al het stro in het gebouw gelegd en de werf nog eens wat opgeruimd. Zo ligt onze tuin er wat properder bij. En die paar natte balen kunnen zo nog goed drogen. Want onder een stuk plastiek houd je al dat stro moeilijk helemaal droog. We staan klaar voor de volgende lading stro.





Geen opmerkingen: