Pijlers.

Na twee weken is de schrijnwerker aardig opgeschoten. De opstaande pijlers geven al een aardig idee van de omvang van onze woning. Ook de dwarsbalken van de verdieping bezorgen ons al een beter gevoel van het volume. Het houtskelet is heel mooi uitgevoerd. Alles past perfect in elkaar. Tijd dus voor een tweede picknick op de werf en wat foto's maken voor vrienden en kennisen.

Energiebocht.

Tegenwoordig moeten alle nutsleidingen via de energiebocht het huis binnenkomen. Die bocht bestaat uit vijf gebogen PVC buizen met verschillende diameters. Strikt genomen is dat geen slechte zaak. Op die manier worden alle nutsvoorzieningen gecentraliseerd in huis en ligt meteen vast op welke manier dat moet gebeuren. Nadeel is wel dat zo'n bocht meer kost dan vijf aparte bochten, die trouwens makkelijker te plaatsen zijn. Voorts moet ik betalen voor bochten die ik misschien helemaal niet gebruik. Niet iedereen wil per sé gas, telefoon en distributie. Maar in de bocht zit dat wel inbegrepen.

Verder gaat de gebruiksaanwijzing van dat ding uit van de klassieke opbouw met een betonnen fundering en zelfs een kelder wordt als vanzelfsprekend beschouwd. Met onze woning op kleine betonnen sokkels kan ik de energiebocht nergens in vastzetten. Dat was al bijna een probleem toen de elektriciteit werd aangesloten, omdat de kabel normaal via de energiebocht moet gaan bij de aansluiting. Dat zal ons bij de definitieve aansluiting nog ruim honderd euro extra kosten omdat dan de kabel onder stroom door de energiebocht moet gestoken worden. Terwijl wij nooit om die energiebocht gevraagd hebben!
Soit, we leggen ons erbij neer en hebben vandaag de sleuf gegraven voor dat reusachtige geval. Na heel veel gezwoeg tussen de balken door kan de bocht erin. Tussendoor maken we nog foto's en genieten van het schaduwspel van de zon in onze toekomstige keuken en eetkamer. Dat ziet er prachtig uit.

Bodem klaar.

Na een week heeft de schrijnwerker de balken van het gelijkvloers gelegd. De 'bodem' van ons huis ligt er dus al grotendeels. Zo krijgen we een beter zicht op het formaat van de woning. En het is verrassend groot. Nu valt dat best mee omdat het gelijkvloers alle nodige leefruimten bevat, vanwege het idee dat het huis ook voor rolstoelgebruikers moet kunnen dienen. Beneden ligt dus de badkamer, de keuken met eet/leefruimte, een berging en twee slaapkamers. Die verdeling kan je nu al behoorlijk goed inschatten.

Omdat ook de kinderen nu wel benieuwd zijn en het weer het toelaat, besluiten we te picknicken op onze werf. We betwijfelen ten zeerste of we dat bij een traditionele werf zelfs maar zouden overwegen. Met de houtconstructie ligt de werf er behoorlijk ordelijk bij. Als extraatje ruikt het heerlijk naar gefreesd en gezaagd hout. Fantastisch zo'n werf. Met het nazomers zonnetje is het heerlijk om onze lunch hier binnen te spelen. Zalig.

Hout geleverd.

De vracht hout wordt met een speciale oplegger geleverd. Onze langste balken zijn 18 meter lang, dat past niet meer op een doorsnee truck. Met de kraan wordt alles vlot over de werf verspreid. Wanneer ik op de werf aankom, staat de chauffeur op het punt weer te vertrekken.

Onze aannemer vertelt langs zijn neus weg dat hij zich vergist heeft bij de bestelling van het hout. Hij is zes balken vergeten! Gelukkig kan hij voorlopig verder. Als hij die balken binnen twee weken heeft, kan hij gewoon doorwerken. Even later begint hij met het frezen en op maat zagen van de balken. Ondertussen heeft de handlanger de bekistingen losgemaakt om de middelste sokkels aan te passen.
Het weer is fantastisch, zo mag het gerust een paar weken blijven.

Kraan opstellen.

Vandaag wordt de kraan geleverd. Ik ben vergeten de sleuteltjes van de werfkast aan de aannemer te bezorgen maar ik gok dat de kraan pas tegen de middag komt. 's Morgens breng ik eerst de kinderen naar school. Als ik net terug thuis ben, krijg ik een telefoontje van de aannemer waar de sleutels zijn. Ik vertrek dan maar vliegensvlug naar de werf.

De mannen zien er niet boos uit en zijn vooral gerustgesteld dat ik de sleutels niet vergeten ben. Na een goed uur staat de kraan recht en is ze voorzien van de nodige tegengewichten. De werklui uiten nog even hun bezorgdheid over onze eik en wensen ons veel succes met de werkzaamheden. Best sympathiek, toch?