Dat was toch een signaal dat we daar verder aan moeten werken. De stromuur onder de dakhelling is in elk geval een moeilijk karwei geweest en verdient nog een extra opvulling. We heisen opnieuw ettelijke emmers leem naar boven en maken een stevige stroleem om de laatste gaten definitief op te stoppen. We nemen twee muren onder handen om daar de spleten aan de rand op te vullen en de holtes wat uit te vlakken. Dat is leuker dan het plafond zelf omdat je daar om de haverklap de stelling moet verzetten. En zo boven je hoofd werken is niet bepaald gemakkelijk. Na een tijdje went het wel en krijgt dat rustig karweitje zowaar een meditatief karakter.


