Koudebruggen.

Met de eerste echt koude dagen voelen we hier en daar wat tocht. Dat vraagt om een nader onderzoek. Al snel merken we waar de koudebruggen zitten. Tussen de palen van het houtskelet en de bepleisterde stromuren kunnen we duidelijk een luchtstroom voelen. Dat heeft deels te maken met onze keuze om die palen zichtbaar te laten in de muren. Ondanks alle moeite die we ons getroost hebben om de strobalen er stevig in te persen heeft de krimp van de leem bij het drogen de strobalen toch nog enkele centimeters vaster geperst. Doordat we die muren nog niet definitief hebben afgewerkt, kan de kou er nog makkelijk door.
Elke dag pakken we een paal aan. We stoppen zo veel mogelijk stro tussen de paal en de strobalenmuur. We merken al gauw dat het helpt. We concentreren ons daar vooral op. We kunnen het later nog afwerken met leem. Eigenlijk vinden we het een voordeel dat we nu merken dat het opvullen met stro echt zinvol is. We zijn tevreden dat we die palen zichtbaar hebben gelaten. Daardoor is de stromuur extra geperst en nu zijn de zijkanten nog eens goed opgevuld. Als we dan binnenkort de binnenkant met leem afwerken zitten we gerust. De optimale isolatie zullen we pas halen als de buitenkant ook bepleisterd wordt, maar we zitten nu al warm.

Kerstboom.

Met het herstellen van de muur in de eethoek merken we dat er door de barsten heel wat tocht binnenkomt. Met de tweede laag is het al een pak beter. Alleen de aansluiting met het stuk originele muur blijft na de tweede laag barsten. Met nog een extra laag komt het allemaal wel goed. Ondertussen nemen we de laatste muur van de slaapkamer onder handen. Daar moeten we eerst de muur nog wat beter uitvlakken.
Het is stilaan tijd voor onze eerste kerst in Casa Pixie. Onze nepboom is gelukkig niet te groot. Het worden weer mooie dagen.

Herstellingswerken.

Vrijdagmorgen hebben we contact opgenomen met de leverancier van de gasradiator. Nog voor de middag zijn ze komen kijken. Compleet verbaasd hebben ze alles goed bekeken. Eerste geruststelling was dat de radiator het nog doet. Met een flinke poetsbeurt is die terug de oude.

De oorzaak van de brand is ondertussen min of meer duidelijk geworden. De dubbelwandige koker kon uitgeschoven worden om hem aan te passen aan de dikte van de muur. Daarvoor zijn er twee sleuven gemaakt in de zijkant. Wellicht heeft de hevige wind een vlam uit de brander getrokken en is die door die sleuven bij het stro geraakt. Het ligt dus niet aan de hitte van de buitenste koker. Twee weken geleden hebben we het stro rond de koker trouwens geïnspecteerd en niets vreemds (zwartgeblakerd of bruin aangezet stro) opgemerkt. We hadden misschien toch het veiligheidsprincipe moeten toepassen en het zekere voor het onzekere nemen en toch een brandwerende isolatie rond de koker voorzien.

Daarna hebben we de resterende muur nagekeken en het stro in de vloer hebben we eruit gehaald. Door de bluswerken was dat nat geworden. Bij een vriend hebben we enkele strobalen opgepikt. Zaterdag hebben we materiaal gekocht om alles te herstellen.
We hebben besloten om het stuk waar de muurdoorvoer zit op te bouwen uit cellebeton. De rest van de muur doen we opnieuw met strobalen. Na een paar uur doorwerken staat de muur er terug en kan de radiator opnieuw in gebruik genomen worden. Morgen zetten we een eerste laag leem en zitten we terug gerust. Dan kunnen we kinderen weer naar huis komen.

BRAND!!

Vandaag heeft het noodlot toegeslagen. De gasradiator heeft brand veroorzaakt in de stromuur van de eethoek. Gelukkig was Pixie thuis en heeft ze, koelbloedig als ze is, de brand geblust. Dat betekend dat we nog een huis hebben. Dit had veel erger kunnen aflopen.
De brandweer heeft wel een deel van de muur afgebroken om zeker te zijn dat de smeulende strobalen niet opnieuw vuur vatten. Onze leefruimte is een complete ravage. Door de kou kunnen we de kinderen onmogelijk hier laten slapen. Al snel wordt de nodige opvang voorzien en maken we plannen om alles zo vlug mogelijk te herstellen. Naar de precieze oorzaak is het nog raden. We zullen in elk geval de leverancier van de gasradiator morgen contacteren. We kunnen alleen maar vaststellen dat we ontzettend veel geluk hebben gehad.

Wind en regen.

Met de hevige wind van de laatste dagen hebben we vastgesteld dat de ramen in de lichtbeuk veel wind doorlaten. De plaatsers van de ramen hebben beneden alles opnieuw opgespoten met isolatieschuim maar vonden de ramen boven blijkbaar niet nodig (lees: te lastig), ondanks onze vraag om álle ramen nog eens na te kijken.
Erger is dat door die wind de regen wordt binnengeblazen. Met als gevolg een paar plassen water op de vloer van de verdieping. Nader onderzoek wijst uit dat de regen ook nog altijd door de spanten van het dak naar binnen sijpelt (zie Koudebruggen en Afdichting nokligger). Toch met zo'n hevige wind. We zullen daar dus nog wat aan moeten doen. Gelukkig zijn zulke hevige winden uitzonderlijk en is onze bovenverdieping nog niet in gebruik genomen.
We beginnen alvast met zelf de ramen op te spuiten met isolatieschuim. Dat houdt alvast het grootste deel van het water tegen. Over die spanten van het dak gaan we ons nog even bezinnen.
Prettig is anders.

Sponzen.

Vandaag zetten we ons aan een flinke sponsbeurt. We maken een bak natte leem. Zo nat dat het laatste vocht niet meer wordt opgenomen; er staan nog kleine plasjes op de leem. Met een gewone spons wrijven we de leem op de muur met grote vegen. Met wat ervaring kan je dat bijna zonder morsen doen. Op deze manier werk je als vanzelf alle gaatjes dicht. Door de dunne laag vermijd je bovendien dat de leem nog barsten vertoont.
Door de goede voorbereiding kunnen we op een dag twee muren zorgvuldig sponzen. Het ziet er fantastisch uit.

Leemwerken slaapkamer.

We slapen nog altijd met vier op een slaapkamer. Dat vinden we best gezellig, maar dat moet niet blijven duren. Tijd dus om aan de tweede slaapkamer te gaan werken. De afgelopen weken en maanden hebben we tijdens vrije momenten alle spullen die daar een voorlopig plekje hadden gekregen naar boven gebracht. Nu kunnen we beginnen om de muren verder af te werken.
Omdat we ons niet meer moeten haasten, hebben we we de tijd genomen om eerste de oneffenheden weg te schuren. Daarna hebben we met een dunne laag de hele boel uitgevlakt. Dat hebben we vorig weekend al gedaan. Nu kunnen we kijken of onze verstevigingsmethode vruchten afwerpt. De oostelijke muur was oorspronkelijk helemaal scheefgetrokken onder het gewicht van de leem. Door ook de buitenkant van die muur (in juli) met leem te bepleisteren hoopten we het evenwicht te herstellen. Gisteren hebben we de verstevigingsplanken weggehaald. En inderdaad, de muur blijft in positie.
We kunnen nu de ruimten tussen de balken van het plafond opvullen. We gebruiken een dikke brij van leem en stro. Terwijl we bezig zijn merken we maar al te goed dat uit de spleten tussen leem en hout flink wat tocht komt. Hoog tijd dus om wat aan die koudebruggen te doen. Ook de ronde hoek naast de deur moeten we bovenaan nog verder afwerken. Opnieuw gebruiken we een dikke brij leem. Maar hier verstevigen we de ronding met riet. Jutte hebben we ondertussen helemaal afgezworen omdat de muur dan maar blijft bewegen en barsten.

We vinden het leuk om weer eens met leem bezig te zijn. We worden er steeds beter in. Deze muur ziet er beter uit dan de muren in de keuken en eetkamer. Nog voor de afwerkingslaag erop zit!

Gasradiator.

Met die paar frisse dagen in oktober (met nachtvorst!) kijken we echt uit naar vandaag. De levering van onze gasradiator. Daarmee zullen we Casa Pixie eindelijk kunnen verwarmen.

Nadat de kinderen naar school vertrokken zijn, schuiven we de meubels in de eethoek aan de kant. Net als we daarmee klaar zijn komen de werklui aan met de gasradiator. Ze heffen dat zware geval voorzichtig binnen en zetten het op de juiste plaats om het gat van de muurdoorvoer af te tekenen. Ze leggen goed uit waar ik op moet letten (vooral mooi horizontaal werken) en vertrekken dan naar hun volgende klant. Na de middag komen ze het zaakje aansluiten.

Dat geeft ons ruim de tijd om het gat te maken in de stromuur. Dat gaat heel vlot. Al is het niet zo gemakkelijk een gaaf recht gat te maken. Als dat gedaan is, profiteren we ervan om de muren van de inkom aan de buitenkant te scheren en riet op de houten balken vast te schieten. Zo zijn die muren ineens klaar voor de pleisterwerken (die trouwens naar volgend jaar zijn verschoven, grmbl).
Kort na de middag wordt de radiator vakkundig aangesloten. We vragen nog even of extra brandwerende isolatie rond die dubbelwandige koker nodig is. Aangezien het om een dubbelwandige koker gaat, kan je niet van grote hitte spreken. Het is dus niet nodig. Aangezien het met dat heel precieze gat ook niet eenvoudig zal worden, laten we het zo. We zullen het de komende dagen wel wat in de gaten houden.
Wat later hangen we opnieuw plastiek tegen de muren en ruimen we het boeltje op. Nu mag het gerust wat kouder worden...

Deurbel.

Al lang geleden hebben we beslist vooral geen elektrische bel aan te schaffen. Die dingen maken meestal geen mooi geluid, kunnen stuk gaan (dat doen ze dan ook, reken maar) en ze verbruiken stroom. Goed, het is niet veel stroom, maar toch, het hangt ervan welke soort bel je kiest. Aangezien het zonder stroom en dus zonder extra bekabeling kan, willen we het ook zo. Het low tech principe, zeg maar. Die keuze is vlot gemaakt, maar waar vind je nog een ouderwetse, niet-elektrische deurbel?

Bij De Trekbel vind je nog typische exemplaren waarbij de bel binnen hangt met een trekmechanisme aan de voordeur. Best mooi die dingen, maar ook dat vraagt weer een gepuzzel om die mechaniek goed te installeren. Nee, dan toch liever een gewone bel met een klepel en touwtje eraan. Als die buiten luidt, horen we dat binnen vast ook. Maar onze zoektocht op internet heeft niet veel opgeleverd. Daar vind je ofwel grote scheepsklokken ofwel dure prulletjes. De moed is ons al een tijdje in de schoenen gezakt.
En dan plots, helemaal onverwacht, liggen er leuke ouderwetse deurbellen bij Casa. Te koop voor een habbekrats. Geweldig toch, zo'n eenvoudige stukje techniek? En ze klinkt mooi, luid, maar mooi.

Dakafvoer.

De laatste stap in het hele watergebeuren is de afvoer van het dak aan de zuidkant. Het platte dak boven de keuken en eethoek heeft een behoorlijke oppervlakte en sluiten we net als het grote noordelijke dak uiteraard aan op de watertank. Dat kunnen we eenvoudig doen met een afloop langs de gevel naar beneden en dan achter het huis naar de waterput. Op die afstand is het verval perfect. Het water van het voorste schuine dak krijgen we niet naar de waterput dus sluiten we dat langs de voorzijde rechtstreeks aan op de afvoer naar de riolering. Het gaat hier uiteindelijk slechts om een klein deel van het regenwater. Met het opgevangen regenwater zullen we onze regenwaterput al makkelijk kunnen vullen. Met die laatste stukken waterafvoer op hun plek kunnen we eindelijk de laatste kleine putten en oneffenheden rond het huis wegwerken. Rondom het huis begint het er stilaan wat netter uit te zien. Al zal de beplanting nog wat moeten wachten.
Er staat binnen nog wat werk te wachten.

Gevelbepleistering?

Oorspronkelijk was er een vaag plan om in september aan de buitenbepleistering te beginnen. Dat is er duidelijk niet van gekomen door allerlei kleine karweitjes die we moeilijk konden uitstellen. Wel hebben we een bezoekje gebracht aan 'de leembouwer'. Hij werkt met een verbeterde versie van oude leemtechnieken. Hij is zelf te rade gegaan bij de onderhoudsploeg van Bokrijk maar heeft die technieken verbeterd door kalk aan de leem toe te voegen. Na enkele experimenten heeft hij nu de ideale mengeling gevonden van leem, stro en kalk. Dat heeft hij ook toegepast bij zijn eigen huis en we kunnen alleen maar vaststellen dat het er na meer dan tien jaar nog uitstekend uitziet. Het was heel interessant om een man met zo veel ervaring te horen vertellen. Al moest hij toegeven dat hij geen ervaring heeft met het strobalenconcept. We merken aan zijn uitleg wel dat hij weet waarover hij praat. Hij kent zijn techniek heel grondig door de vele experimenten. Of we zijn tips zomaar kunnen toepassen op een strobalen muur durft hij niet met zekerheid te zeggen. Dat kunnen we alleen uitvissen door het te doen. Dus alweer het experiment. Dat is gemakkelijk gezegd maar dan moeten we ook nog even afwachten hoe het op langere termijn evolueert. Uiteindelijk niet zo eenvoudig allemaal.

Na wat getreuzel beslissen we om een ervaren strobalenstucadoor te vragen of hij Casa Pixie dit jaar nog kan aanpakken. Dat blijkt nog te kunnen. We laten het idee om zelf aan de slag te gaan dan ook los. Ergens best een opluchting. Dan kunnen we rustig nog wat andere zaken afwerken en tussendoor al wat stromuren voorbereiden op de pleisterwerken. En niet onbelangrijk, zo zitten we nog voor de winter degelijk beschermd tegen de kou.

Verwarming en grondwerken.

Nu het idee van die gashaard met slappe vlammen naar de prullenmand is verwezen, gaan we op zoek naar een andere oplossing. Er bestaan wel gashaarden met een muurdoorvoer, maar ook die blijken een meter boven de haard naar buiten te gaan. Tenzij we een erg dure dubbelwandige buis tegen de gevel hangen, dan kan het anders. Een alternatief zou een pelletkachel kunnen zijn. Het idee staat ons wel aan, maar die dingen blijken behoorlijk groot en mooi vinden we ze niet. Daar komt nog de praktische kant bij kijken. Pellets moeten aangevoerd en gestockeerd worden. Bij gas hoef je maar aan een kraantje te draaien. De laatste optie is een gasradiator. Al vinden we die nogal saai. Het is een simpele grijze bak, met twee rijen van vierkante gaatjes als decoratief element.



Na enkele dagen bezinnen beseffen we dat de laatste optie nog de beste is. Door de 'saaie' vormgeving valt dat toestel niet te hard op en zal de lemen muur erachter beter tot zijn recht komen. Dit toestel heeft een HR-plus label, is niet al te groot, heeft het gevraagde vermogen en blijkt zelfs de goedkoopste keuze. En de gasradiator kan aangesloten worden met een eenvoudige dubbelwandige muurdoorvoer. Een schouw tot boven het dak is niet nodig. Bovendien blijkt dit toestel het snelst leverbaar. Met de herfst die voor de deur staat, is dat geen onbelangrijk argument. Over een maand kan hij al worden geleverd! Nu maar hopen dat het niet te koud wordt voor het zover is.

Met de kinderen die nog veel buiten spelen proberen we de 'werf' ondertussen wat veiliger te maken. De laatste dagen voor de verhuis hebben we nog de afvoer naar de waterput voorzien. Die buizen liggen wel onder de grond, maar het ligt er slordig bij met hier en daar half gedempte kleine putten. Gelukkig hebben we nog grond genoeg om alles goed aan te vullen. De kinderen helpen mee. Tenminste, ze rijden mee op de kruiwagen en geven de richting aan ;-)

Douche, tweede poging.

Na verschillende e-mails heen en weer (en een telefoontje naar een Frans nummer) hebben we eindelijk de juiste handleiding te pakken om de deuren van de douche te kunnen monteren. En maar best ook want er blijven heel wat schroefjes en dopjes over. Zonder die handleiding zouden we ons zitten afvragen wat we verkeerd gedaan hebben. Eindelijk is er een douche in Casa Pixie. Nu nog warm water...

Gisterenmorgen hebben we de handdoekradiator en het nodige installatiemateriaal aangeschaft. Vandaag kunnen we dat allemaal installeren. Uiteindelijk kruipt daar behoorlijk wat tijd in. Alweer steekt een probleem de kop op. De radiator is standaard voorzien voor een aansluiting langs onder. Wij komen met onze leidingen van boven. Gelukkig kan dat wel met deze radiator, alleen hebben we dan nog een speciale stijgbuis nodig, te verkrijgen op bestelling. Voorlopig houden we het bij de minder elegante oplossing met buizen die achter de radiator tot onderaan lopen. Na enkele rondes testen en bijregelen zijn alle leidingen waterdicht aangesloten en heeft de installatie de juiste druk. We hebben dus eindelijk een douche, met een deur, een handdoekradiator én warm water. Jahoe!

Daarmee is de badkamer gebruiksklaar. Afgezien van de muren die nog een afwerkingslaag leem kunnen gebruiken. In elk geval hoeven we niet meer elders te gaan douchen.

Douche, eerste poging.

Na de eerste week school proberen we stilaan terug wat werk te verzetten in huis. We hebben al geïnformeerd naar een oplossing voor onze combi geiser/cv ketel. We zullen om dat ding aan de praat te krijgen inderdaad minstens een radiator aan de ketel moeten hangen. Op het eerste zicht lijkt dat niet simpel, zo'n mini cv-installatie. Tot blijkt dat de ketel daarop voorzien is: er zit een expansievat ingebouwd. Dus met wat leidingen en een ontluchtingsventiel kunnen we gemakkelijk een eenvoudige handdoekradiator installeren. Uiteindelijk bevalt het idee ons wel dat we met deze combiketel toch een soort vangnet hebben indien onze verwarmingsoptie (wat dat ook wordt) niet voldoet. Moeten we nog wel even een geschikte radiator vinden en uitpluizen wat we verder precies nodig hebben.

Ondertussen starten we met de installatie van de douchecel. Bij dit zelfbouwpakket is een duidelijke handleiding voorzien zodat alles vlot verloopt. Tot we bij de deuren komen. Die hebben een aparte handleiding omdat er verschillende opties bestaan (draaien, schuiven, recht, halfrond). Na wat zoekwerk op de site van de leverancier, vinden we alle installatiehandleidingen... behalve die van de deuren. We sturen meteen een berichtje naar het bedrijf om de ontbrekende handleiding te pakken te krijgen. Dat wordt even afwachten.

Koelkast bis.
Ondertussen werd eindelijk onze beschadigde koelkast vervangen door een gaaf exemplaar. Het verwisselen van de deur duurt wel wat langer dan het half uurtje dat de leveringsdienst ons wijs maakte. We zijn toch blij dat we het zelf mogen doen. Na anderhalf uur staat de kast te pronken op haar definitieve plekje in de hoek. Het is even wennen, want dit exemplaar maakt hakketak geluiden in plaats van het loeien van een koe. Verder is alles cool.

Gashaard.

Nadat we de kinderen naar school hebben gebracht, genieten we even na van een kleine receptie. Daarna gaan we onze gashaard kiezen. We hebben vorig jaar op batibouw enkele mooie exemplaren gezien met prachtige 'slappe' vlammen. Dat zien we wel zitten. Al snel volgt de ontnuchtering: zo'n mooie gashaard verbruikt veel te veel voor ecologische mensen als wij. Die mooie gele vlammen krijg je maar door de onvolledige verbranding. Een zuinige haard geeft blauwe strakke vlammen. Bovendien zien die haarden er bedrieglijk klein uit terwijl ze in werkelijkheid behoorlijk groot zijn. Vandaar dat ze altijd in een muur ingebouwd worden. In feite zit de schouw met convectiekanalen verborgen in die muur.

Wij willen onze haard voor onze mooie lemen muur in de eetkamer plaatsen. Het zou zonde zijn om daar zo 'n grote bak voor te zetten. We hadden ons dus veel beter moeten informeren. De behulpzame haardenspecialist verwijst ons gelukkig door naar een firma die ons vast verder kan helpen.

Terug naar af dus.

Warm water, please?

Vandaag hebben we eindelijk ons bad geïnstalleerd. Dat heeft even geduurd omdat we nog moesten uitvissen hoe we de aansluiting met de afvoerbuizen best konden realiseren. De afvoer hebben we vorige herfst al voorzien en simpelweg dwars door de vloer naar buiten geleid. Na wat heen en weer geloop naar de doe het zelf-zaak zijn we er eindelijk uit. Met een flexibel en het juiste verloopstuk is alles nu water- en reukdicht afgewerkt. Het water loopt nu mooi weg, zonder lekken op de vloer. Oef!
De bijpassende kraan voor het vrijstaande bad is ook geen lachertje. Zonder gebruiksaanwijzing is het niet eenvoudig dat zaakje te installeren. Na enkele uren prutsen en proberen lukt het uiteindelijk. Het resultaat mag best gezien worden. Onze badkamer krijgt er een stuk meer cachet mee.

Na al dat gedoe zetten we ons aan de afwerking van de combi gaswandketel zodat we eindelijk warm water kunnen tappen. Bij de ketel hadden we een aansluitset gekocht, maar die was voorzien op buizen van 15 mm. Brainbox heeft ons buizen geleverd van 20 mm. Daar moet dus nog een verloop tussen. Bompi speelt alweer de redder in nood en heeft daar vakkundig een mouw aan gepast. Nu moeten we alles nog aansluiten.

Als dat gebeurd is, kunnen we eindelijk ons warmwatercircuit uittesten. We zetten voorzichtig een kraantje open. Ja, er komt water uit. Alleen is het koud. We controleren de ketel en die geeft een foutmelding: te weinig druk. Hallo? Een geiser met te weinig druk? Met de handleiding erbij ontdekken we dat onze combiketel in de eerste plaats een cv-ketel is, met de geiser functie als extraatje. We moeten dus minstens een radiator aansluiten voor dat ding zijn werk doet.

We zullen het nog even zonder warm water moeten stellen... +%*!§&*#!!!!!!!!!!!!

Koelkast. Zucht.

Gisterenmorgen bellen we naar VDB om te informeren wanneer onze koelkast geleverd zal worden. We mogen de leverancier verwachten tussen twee en drie. Om half vier bellen we toch even terug om te horen wat er mis is. Blijkt dat de chauffeur de koelkast niet heeft meegenomen omdat die niet in de originele verpakking zat. Dat komt omdat de draairichting van de deur is aangepast. De verkoper had nochtans zelf voorgesteld dat zij dat wel konden doen. Had hij er beter bij gezegd dat ze dan niet meer geleverd kan worden!

Als we vragen wanneer die dan wel geleverd wordt, blijkt donderdag de snelst mogelijke datum. Aangezien ons was beloofd dat de koelkast vorige week al geleverd kon worden, vinden we dat niet leuk. We eisen dan ook dat de koelkast zaterdag geleverd wordt en geen dag later. Aanvankelijk is dat geen optie. Na veel en lang aandringen (en het dreigement dat we het allemaal op zaterdag wel in de winkel willen komen bespreken in het bijzijn van andere klanten) krijgen we eindelijk de verantwoordelijke van de leveringsdienst aan de lijn. Die blijkt in tegenstelling tot de andere werknemers erg behulpzaam. Er wordt naarstig gezocht naar een oplossing en ja, de koelkast kan zaterdag tussen drie en vier worden geleverd.

Maar de miserie is nog niet voorbij. Iets voor drie uur belt de chauffeur ons op om te zeggen dat onze koelkast beschadigd is. Wellicht is er iets misgegaan bij het verwisselen van de deur of zo. We laten de man toch komen om het zelf te kunnen bekijken. De kast is inderdaad behoorlijk gedeukt en bekrast. De vijftig euro korting die VDB ons voorstelt wordt zelfs door de chauffeur weggelachen. Hij belt daarop zelf naar de winkel en krijgt het voor elkaar dat we de koelkast mogen houden tot er een nieuw exemplaar wordt geleverd. Dat kan zowaar binnen twee weken. Benieuwd of het deze keer zonder problemen lukt. De man vraagt nog of de deur moet verwisseld worden maar wij stoten ons geen twee keer aan dezelfde steen!

Dressing.

We wonen bijna een week in Casa Pixie. Met het prachtige weer blijft dat heerlijke vakantiegevoel hangen. In het weekend hebben we nog wat meubels op hun juiste plek gezet en al een pak dozen uitgepakt. Zo wordt het stilaan wat overzichtelijker. We hebben voorlopig nog geen bad of douche. We wassen ons dan maar aan de wastafel en douchen wanneer we bij onze ouders zijn. En ja, zelfs onze was hebben we al een keertje meegenomen. We kunnen nu eenmaal niet alles tegelijk installeren en afwerken. De toiletten zijn ondertussen wel aangesloten op de riolering. Het campingtoilet kan dus eindelijk opgeborgen worden. De gootsteen kunnen we nu ook gebruiken. En de vaatwasser uiteraard.
Dinsdag hebben we onze dressingkasten opgehaald bij Ikea. We zijn twee dagen zoet geweest om die in elkaar te knutselen en vakkundig op te vullen. Stilaan krijgt alles wel een geschikte plek toegewezen. Zo kunnen we weldra nog wat extra spullen uit het oude huis naar hier overbrengen.

De oorspronkelijke plannen om deze week nog wat extra tijd met de kinderen te spenderen zijn niet echt doorgegaan. Maar ze vinden het hier zo leuk dat ze dat niet echt erg vinden. Ze amuseren zich hier fantastisch in de tuin - zelfs al is die nog lang niet in orde. De rioleringsbuizen en de houten blokken die nog her en der verspreid liggen, blijken uitstekend speelgoed. Daar worden waterparcours en telefoonbuizenstelsels mee gebouwd dat het een lieve lust is.

Morgen wordt eindelijk onze koelkast geleverd en dat wordt tijd. Een week leven op pizza, frieten en chinees kan nog net, langer hoeft dat echt niet te duren.

Verhuis!

Eindelijk is het zover. Het keerpunt waar we zo lang naartoe geleefd hebben. Gisteravond hebben we nog wat meubels uit elkaar gehaald. Vanmorgen is het vroeg opstaan want om acht uur staat de verhuiswagen voor de deur. We hebben twee vrienden, H. en J. opgetrommeld om ons te helpen bij het inladen. Dat is ook nodig. We blijven maar spullen uit het huis naar buiten sjouwen.
Na een uurtje beginnen de verhuizers te vrezen dat niet alles mee kan. Uiteindelijk krijgen we alle meubels en de grote spullen toch netjes in de vrachtwagen. Er blijven nog wat dozen en wat ditjes en datjes achter, die komen we later wel ophalen. Iets na het middaguur vertrekt de wagen uit de stad op weg naar Casa Pixie. Nu is het definitief; we vertrekken uit de stad. We zeggen geen vaarwel maar tot ziens.

H. komt mee, J. heeft nog andere plannen. We bellen onze collega strobouwer uit de buurt op zodat hij mee kan helpen om alles binnen te zetten. Dat gaat een heel pak vlotter. Op een kleine twee uur staat alles binnen. De grote spullen meteen op de juiste plek. De rest stockeren we in een van de kinderkamers. Dat wil concreet zeggen dat we de eerste weken (en waarschijnlijk maanden) met z'n vieren in de andere kinderkamer moeten slapen. Maar dat vinden we niet erg. Het is best gezellig zo.
Als de verhuizers vertrokken zijn, zetten we nog wat kasten op de juiste plek en knutselen we de bedden in elkaar. Tegen de tijd dat mama en de kinderen er zijn, ziet het er al behoorlijk gezellig uit. Het voelt al aan als thuis. Het lijkt een beetje op vakantie, maar dan met onze vertrouwde meubels.

We keuvelen nog wat na en spelen een groot pak Kempense frietjes naar binnen. Daarna brengen we H. terug naar huis. We staan bij onze vrienden in het krijt, dat is duidelijk. Zonder hen was het niet gelukt.

Badkamer en keuken installeren.

Gisteren hebben we nog een stuk ronde muur afgewerkt in een van de slaapkamers. Daarna hebben we de muren van de keuken en eethoek nog een laatste keer gesponst met leem. Die muren zien er nu echt uit zoals we het gedroomd hadden.
Vandaag kunnen we dan eindelijk onze wastafel installeren. Bompi heeft volgens onze aanwijzingen een eenvoudig meubel gefabriceerd met twee waskommen. En hij is zo goed geweest om alles te komen installeren. Zo kunnen wij ons concentreren op de keuken.

We hebben plaats zat om alles uit te pakken en de meubels rustig in elkaar te knutselen. Met de nodige handleidingen gaat het goed vooruit. Tot we iets na de middag ontdekken dat de kast voor de gootsteen - een toonzaalmodel - niet volledig is. De verbindingslat voor de achterzijde is blijkbaar niet mee ingepakt. Na een telefoontje naar Habitat blijkt het ontbrekende stuk terecht. Na flink aandringen - zeg maar boos worden - krijgen we het voor elkaar dat de ontbrekende stukken morgen geleverd worden. Al lijkt het echt niet van harte. Waar is de tijd dat de klant nog koning was?

Tussen de bedrijven door wordt de muur van het toilet behangen met 'vintage' behangpapier. Ook de stopcontacten krijgen hun definitieve afdekplaatjes. Zo is het belangrijkste toch klaar voor de grote verhuis.

Vloer vernissen.

Het is ons gelukt de planken vloer te plaatsen! Het is nog een huzarenstukje geworden omdat de helper op zaterdag te veel hoofdpijn had om verder te kunnen werken. Dan hebben we maar laat doorgewerkt. Gisteren ging het gelukkig vlot en konden we de vloer leggen tot waar de dressing moet komen. Dat is fantastisch want zo kunnen we de keuken en de badkamer deze week nog installeren voor we vrijdag verhuizen. En hebben we meteen plaats genoeg om onze meubels te plaatsen en het hier een beetje gezellig in te richten. De slaapkamers doen we later wel een keertje.

Zaterdag hebben we geïnformeerd naar onze vernis en die was ondertussen beschikbaar. Die zijn we dan meteen gaan halen zodat we vandaag al een eerste laag kunnen zetten. We wachten daarmee op de levering van de keukenmeubels. Die staat in de voormiddag op de agenda. In afwachting werken we verder aan de buitenriolering. Dan kunnen we de sanitaire installatie volgende week tenminste gebruiken. Na de regenwaterput sluiten we vandaag de septische tank aan. Dat is dan meteen een zorg minder. De afvoer van wastafels en gootsteen hoeft wat ons betreft niet per se deze week al op de riolering aangesloten te worden. Al zou dat wel prettig zijn. Maar we hebben andere prioriteiten.

De levering van de keuken verloopt zoals gepland, afgezien van het feit dat we nog even bij de bank geld moeten afhalen. Ze hadden ons wel gezegd dat we met visa kunnen betalen, maar we waren even vergeten dat het om een groot bedrag gaat, dat onze limiet ver overschrijdt. We kopen niet elke maand een keuken!

Als alles betaald is, beginnen we aan de vernis. Dat gaat goed vooruit met een roller op een steel. 's Avonds laat volgt de tweede laag zodat we woensdag aan keuken en badkamer kunnen werken. Het zal geen kwestie zijn van wanneer alles klaar is, we zullen moeten kiezen wat we zeker klaar willen hebben. Dat we de eerste dagen in ons nieuwe huis zullen moeten kamperen staat al langer vast.