Muren gelijkvloers.

De laatste weken hebben we goed doorgewerkt. De muren van het gelijkvloers zijn allemaal opgebouwd. Op één muur na die we hebben opengelaten om onze laatste lading strobalen gemakkelijk binnen te kunnen leggen. Die lading van honderdvijftig strobalen is vandaag toegekomen. Het blijft ons verbazen hoeveel dat elke keer weer lijkt. We blijven voorlopig een behoorlijk stuk onder de oorspronkelijke inschatting. Als we toch tekort komen, kunnen we nog altijd bij onze boer terecht. Die kan blijkbaar altijd wel aan strobalen geraken. Het is wel leuk met die zekerheid rekening te kunnen houden.

Ondertussen hebben we een (definitieve?) beslissing genomen over het formaat van de ramen. Die van de kinderkamers aan de straatkant zijn precies even groot en staan mooi symmetrisch in de gevel. Mooi omdat de gevel zelf niet symmetrisch onder het dak zit. De ramen zitten op een hoogte waardoor de kinderen de straat niet kunnen zien. We hopen dat dat een rustgevend effect oplevert. Zo'n hoog raam zorgt uiteraard voor ruim voldoende daglicht.

De raam van de badkamer aan de achterkant zit op dezelfde hoogte. Daar geeft de raam dus vooral mooi daglicht en een beperkt uitzicht op de bomen achter onze tuin. Daar overwegen we zelfs uiteindelijk de vensterbank nog wat te verhogen om het 'clerestory' of lichtbeuk effect te vergroten. (Een lichtbeuk of clerestorium is een reeks vensters boven het middenschip van een kerk waardoor het natuurlijk licht naar beneden valt. Frank Lloyd Wright gebruikte deze techniek regelmatig om privé ruimtes overvloedig van daglicht te voorzien.) De breedte van het raam is vrij groot voor een badkamer, maar dat formaat willen we doortrekken in de bovenverdieping.

Voor de keuken is de raamopening even breed, maar komt de vensterbank lager. Zo zullen we vanuit de keuken in de tuin kunnen kijken. Vermits de (leef)keuken een van de meeste gebruikte ruimtes wordt, vinden we een mooi zicht op de tuin wel belangrijk. De tegenoverliggende muur van de eethoek krijgt een hoog raam met een sterk 'clerestory' effect. Dit venster is maar veertig centimeter hoog en komt net als de venster van de keuken vlak onder de zoldering. Daardoor zal de redelijk lage zoldering van de keuken en eethoek optisch hoger lijken.

De plaats van de voordeur ligt voor de hand. Aangezien de voordeur bijna midden in het gebouw zit, moet de plaats vanzelfsprekend zijn. We willen niet dat mensen de voordeur moeten zoeken. Wie van de straat komt, moet langs de kinderkamers en zal dan de voordeur achter de hoek zien opduiken. De hoge muur van de eethoek versterkt dat effect. Links naast de voordeur blijft nog een stuk muur waartegen we nog een leuk meubeltje kwijt kunnen. De opening van de deur zullen we naar boven doortrekken in een hoog smal venster. En zo krijgt onze woning steeds meer vorm.