Na het bezoek van de architect, zijn we met veel enthousiasme weer aan het werk geschoten. De muur van de keuken en van een slaapkamer zijn ondertussen vakkundigopgetrokken (al zeggen we het zelf). De onderkant van de ramen laten we telkens samenvallen met de hoogte van twee of drie balen. Dat bespaart ons heel wat maatwerk. Bij de badkamer en de slaapkamer nemen we drie balen, omdat het uitzicht minder belangrijk is dan de lichtinval. Voor de keuken beperken we de hoogte van de muur tot twee balen. Zo behouden we het zicht op de tuin vanuit de keuken en de eetkamer. Of we het keukenraam tot tegen het plafond laten lopen, staat nog niet vast. Ook over de breedte van de ramen zitten we nog wat te twijfelen. We wachten nog een beetje af hoe het zicht wordt met de andere muren en ramen.
Na het bouwen van de allereerste muur bekroop ons het gevoel dat we dat prachtigehoutskelet wegstopten. Die prachtige open constructie zou weldra een huis worden, met veel muren die alles afsluiten. Ondertussen beginnen die muren vorm aan te nemen en geven ze al een heerlijk huiselijk sfeertje. Zelfs als het buiten vriest, blijft het binnen aangenaam om te werken. Wel fris uiteraard, maar dat spoort ons aan om flink door te werken.
R en C hebben nog een paar uurtjes van hun tijd opgeofferd aan ons goede doel. Nu hebben we de balken boven de ramen ook al kunnen isoleren met stro. Zo blijkt alweer dat samenwerken met andere bouwers het nog leuker maakt. Al is stromuurtjes maken altijd leuk werk. Net zoals de kinderen de gekste kampen bouwen met de strobalen, bouwen wij ons kamp, zij het wat groter. Zeker als je bedenkt dat we alleen maar hout, strobalen, wilgentakken en wat schroeven gebruiken, is de vergelijking zo gek nog niet.
Vooraan badkamer, achteraan keuken.
Zicht naar de badkamer.
Zicht op de slaapkamers.
De meester doet het voor ;-)
R volgt.
De achtergevel achteraan krijgt vorm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten