Gaten in stromuren.

Net voor het weekend kregen we bericht van de architect dat hij onze muren nog eens wou bespreken. Aanleiding was het bezoek van Casa Calida op onze werf, dat een pittige discussie heeft losgemaakt binnen de vzw. Enkele bezoekers vonden de door ons gebouwde muren niet helemaal volgens de regels der kunst afgewerkt. De opmerkingen gingen over het niet inslijpen van de strobalen, over te weinig en te kleine schroeven, te lichte bevestigingshoeken en te veel gaten. Het verwondert ons enigszins, want Peter vond onze allereerste muur (die we ondertussen veel steviger hebben heropgebouwd) nog net kunnen. Toen heeft hij ons werk bekeken en verder geen dringende opmerkingen gegeven.

Het leek Peter best om ter plaatse alles eens grondig te bekijken en te bespreken. Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag heeft hij dus alle muren bekeken en er een flinke sjot tegen gegeven. Hier en daar raadt hij aan om nog een paar extra stokken te kloppen in de onderste balen, die geven soms nog wat mee. Verder staat alles stevig genoeg. De belangrijkste opmerking was dat we de onvermijdelijke gaten die er nu nog zitten, zeker moet dichtstoppen voor we gaan lemen. Die gaten zijn koudebruggen die gegarandeerd voor condens en schimmelvorming zullen zorgen. Het was uiteraard de bedoeling die gaten nog zorgvuldig dicht te maken. Wij voeren dat werkje liever uit wanneer alle muren er staan. Stel dat we binnenkort toch besluit om een van die muren opnieuw op te bouwen, dan zou het gek zijn om al dat werk verloren te laten gaan. Het is trouwens een tijdrovend werk dat we beter doen terwijl we bijvoorbeeld op onze ramen wachten. Het is dus eigenlijk allemaal dik in orde. Blijkbaar wou Peter enkel wat zekerheid na de discussie van de vzw.

We hebben nog even het nut van de geul in de strobaal besproken en zoals we het nu bekijken, is het toch logischer die geul wel te maken. Het bespaart ons de moeite om nadien die ruimte tussen de balen vol te stoppen. Het maken van zo’n geul duurt minder lang dan stro tussen de balen te proppen. We hebben meteen een test gedaan en vinden dat een heggenschaar zeker zo goed werkt als een slijpschijf, en met veel minder lawaai. Vermits we geen grote slijpschijf hebben, besparen we zo bovendien een extra kost.

Nu de architect er toch is, bespreken we onze ideeën over de plaats en het formaat van de ramen voor de badkamer, keuken en kinderkamers. De hoogte van de onderkant staat al vast, we twijfelen nog over de hoogte van de ramen zelf en de breedte. Dat is dan weer een fantastisch voordeel van strobouw, je kan een stromuur altijd nog aanpassen of zelfs helemaal opnieuw opbouwen. Het kost alleen wat tijd.Buiten mag het dan vriezen, binnen wordt het snel aangenaam als het zonnetje op de 'ramen' schijnt.

In de hoek duiken onvermijdelijk gaten op die je niet mag vergeten op te vullen.

Het houtskelet verdwijnt stilaan nu de muren vorm geven aan de leefruimten.

Het begin van de muur van de keuken.

De muur van de badkamer waar de hoogte van de raam al duidelijk wordt, nu nog bedenken hoe breed dat raam moet worden.