Terras klaar.

Na de kasseien en de klinkercirkel zijn we nog niet klaar met ons terras. Tussen de kasseien en het huis hebben we een opening gelaten zodat er lucht onder het huis kan. Dat is nodig om het stro in de vloer droog te houden. We moeten dus nog een overbrugging maken van de ramen van de keuken en de eethoek naar het terras. Dat zullen we oplossen met houten terrasplanken, dezelfde als die voor ons terras aan de voordeur.
We schroeven eerst onderbalken tegen het huis en tegen het muurtje dat het terras tegenhoudt. Dan bevestigen we daarop de op maat gezaagde stukken terrasplank. In het begin moeten we even goed opletten dat we mooi in lijn werken met de houten vloer binnen. Zodra we merken dat we daar goed zitten, gaat het snel.
Het resultaat beantwoordt helemaal aan de verwachtingen. Doordat de korte planken in het verlengde liggen van de houten vloer binnen, maken we meteen een verbinding tussen binnen en buiten. Het feit dat we nu niet meer over dat gapende gat moeten stappen vinden we nog het leukst.
Met een tafel op de kasseien en wat planten op het houten terras, ziet het er eindelijk uit zoals we het voor ogen hadden. Enkel nog de barbecue uitpakken en het feest kan beginnen...

Klinkercirkel.

Het leggen van de klinkercirkel gaat vlot. Met de stevige buitenste cirkel is het simpel om de boord te leggen. De buitenste rijen kleiklinkers leggen we mee met de draairichting van de cirkel. Dan leggen we een rij klinkers er haaks op, mee met de richting van de straal. Na weer drie rijen mee met de cirkel leggen we het binnenste gedeelte in een visgraatpatroon. Dat vraagt wat meer aandacht. We moeten vanuit het middelpunt vertrekken. Dat visgraatmotief moet goed haaks liggen of de stenen passen niet meer in het patroon.
Uiteindelijk gaat het goed vooruit. Na de middag kunnen we zand tussen de klinkers vegen. We keren ook het kasseienterras nog eens. Nu mag het gerust nog eens regenen zodat alles goed vast komt zitten. Het grote werk aan het terras is klaar. We zullen de buitenste rand van de cirkel later wel eens opvoegen.
Voorlopig gaan we onze aandacht richten op de aanplanting van de tuin. We zitten in de ideale periode om te planten. Naast het terras zitten de eerste plantjes al in de grond en de lavendel staat al klaar naast de cirkel. Het is nog wat kaal, maar het is slechts een kwestie van tijd. Gelukkig heeft de sierbes van Bompi al een beetje volume, vergeleken bij de aangekochte hortensia's en de weigelia. Laat het maar groeien nu.

Terras afwerken.

De rand van het terras hadden we vorige keer niet kunnen afwerken. Vandaag pakken we die laatste drie rijen naast het wilgenscherm aan. Hier werken we met natte cement zodat de stenen meteen goed vastliggen. Het is een klus die snel vooruitgaat zodat we nog genoeg tijd overhouden om het volgende project voor te bereiden. Naast ons terras van kasseien, gaan we een cirkel van kleiklinkers leggen. Die zal iets hoger komen zodat we het niveauverschil met de tuin al een beetje opvangen.
Bij de zaak voor bouwmaterialen waar we de kleiklinkers gekocht hebben, vonden we een leuk motief voor zo'n cirkel. Dat gaan we hier toepassen. Vandaag leggen we de buitenste rand van opstaande klinkers. We vullen die cirkel al meteen op met stabilisé en laten de boel uitharden tegen volgende week. Dan kunnen we de klinkers er gewoon inleggen.
Samen met de kinderen maken we een voorstudie van het visgraatpatroon en bekijken we hoe groot we de rand gaan maken.

Wilgenscherm afwerken.

Na wat extra snoeibeurten hebben we genoeg takken om het wilgenscherm verder af te werken. Om de scheiding tussen het gezellige terras en de voortuin en inkom niet compleet te maken, werken we met een gebogen wand. Met die wilgentakken is dat niet zo moeilijk te verwezenlijken. We hopen zo het zicht naar de straat te blokkeren terwijl de scheiding heel open blijft. Het idee is alvast goed, het is nog even afwachten wat voor effect het in werkelijkheid zal geven. We twijfelen even over de precieze kromming en de uiteindelijke breedte van de opening. We stoppen wat wilgentakken in de grond en komen zo al snel tot een oplossing. Dan zetten we de kastanjepalen in de grond en starten met het vlechtwerk. We schieten aardig op, maar geraken niet helemaal tot de bovenkant. Dat stukje doen we binnenkort wel.
Met de korte takken bouwen we in de tuin een wilgenhut. Die zullen we dit jaar niet meer kunnen afwerken maar zo hebben we al de aanzet en kunnen de steunende takken al wortels maken.

Terras met kasseien.

Vandaag beginnen we met een laatste laag stabilisé aan te brengen. Op die zachte ondergrond kunnen we de kasseien van verschillende dikte mooi gelijk leggen. Dat betekent dat we voortdurend de stenen in de stabilisé moeten vastkloppen en controleren of we niet te hoog of te laag zitten. Als we enkele rijen kasseien hebben gelegd, lijnen we ze nog eens extra uit. Helemaal recht worden die lijnen nooit door de onregelmatig gekapte vorm van de stenen. Het gehele uitzicht wordt er wel beter door.
Aan enkele kanten leggen we de stenen in een lichte mortel. Doordat het terras een stuk hoger ligt dan de omgeving, moeten we die randen wel wat steviger maken. We zullen nog iets moeten verzinnen om enkele van die kanten proper af te werken. We weten nog niet meteen hoe, maar we zijn er gerust in dat we wel iets leuk zullen bedenken. We zijn alvast tevreden met de uitbreiding van onze leefruimte naar buiten. Doordat het terras ongeveer op gelijke hoogte ligt met onze vloer binnen, nodigt het terras echt uit om er gebruik van te maken. Zalig...

Ondergrond terras.

Tot onze grote verbazing is gisteren al het materiaal voor ons terras geleverd. Twee big bags vol kasseien, anderhalve palet kleiklinkers en rivierzand en cement voor de ondergrond. We vliegen er meteen in. Vandaag scheppen we de ene na de andere kruiwagen vol zand en mengen er meteen wat cement onder. We kieperen het zaakje uit en harken alles goed door elkaar. We proberen ineens alles al min of meer op gelijke hoogte te verspreiden.
Omdat we de onregelmatige kasseien best ineens in de satbilisé leggen, blijven we enkele centimeters onder de gewenste hoogte. Wanneer we de kasseien gaan leggen, kunnen we nog een verse laag stabilisé van enkele centimeters maken. We hoeven vandaag dus niet te nauw te kijken. Tegen de avond zijn we klaar met het storten en kunnen we de ondergrond vlak afwerken. Het begint er goed uit te zien.

Wilgenscherm.

Met het mooie weer en de zachte temperaturen is het zalig om buiten te werken. We beginnen al vroeg om de kastanjepalen in de grond te zetten. Het eerste deel van het gevlochten wilgenscherm zetten we aan de straatzijde van het toekomstig terras. We besluiten het scherm even hoog te maken als de muur binnen. We laten wel een opening aan de rechterkant zodat we vanaf de straat toch naar de tuin kunnen. Om het zicht van het terras naar de straat te beperken zullen we een tweede scherm maken dat een metertje voor het andere scherm staat.
Wanneer de palen stevig in de grond staan, beginnen we met het vlechtwerk. We zetten onze palen tachtig centimeter uit elkaar. Omdat de takken niet echt lang zijn, voorzien we nog een dikke tak tussen de palen. Voor een scherm van 2,40 meter lang, lijkt ons dat wel mooier. Anders worden de bogen veel te lang en zouden de takken niet stevig genoeg vastzitten.
Tegen de avond zijn onze takken op en is het scherm bijna klaar. Morgen zullen we de uitstekende twijgen nog afknippen. Dan zal het er iets netter uitzien. Nu hebben we nog meer zin om de rest van die wilgen te gaan knotten.
Zo zijn we alweer goed ecologisch bezig. We helpen onze vrienden van hun afval af, en bouwen ondertussen iets op met natuurlijk materiaal. Behalve de vele uren werk, kost het ons enkel de prijs van de kastanjepalen (oké toegegeven: en enkele ritjes met de auto). Het resultaat ziet er nog leuk uit ook. Wat wil een mens nog meer?

Wilgen snoeien.

Toen vrienden van ons de site van de bleeslat bezorgden, vertelden we dat we zelf van plan waren nog eens in een natuurgebied van Natuurpunt wilgen te gaan snoeien om een gevlochten wilgenscherm te maken. Prompt kregen we een goed adres waar maar liefst zesentwintig knotwilgen staan die aan een snoeibeurt toe zijn: bij hen thuis.
Gisteren zijn we aan de slag gegaan. Nadat we zes wilgen hebben geknot, laden we de auto vol. We moeten behoorlijk stouwen maar we krijgen alles erin. In de auto lijkt het heel wat, maar als we de takken in de tuin leggen, valt het toch tegen. We zullen nog een paar keer terug moeten gaan. We zijn benieuwd hoeveel meter scherm we zullen kunnen maken. Deze voormiddag hebben we een tweede auto volgeladen. Daarmee kunnen we morgen beginnen. Dan zien we wel of we nog meer takken nodig hebben.
In de namiddag maken we de ondergrond voor het terras verder klaar. Dat willen we doen voor we ons scherm plaatsen. Dat werkt wel handiger. We hebben ondertussen de kasseien en klinkers voor het terras al besteld. Met een beetje geluk worden die volgende week geleverd en kunnen we binnenkort dat terras eindelijk maken.

Stores in de badkamer.

Na een jaar zie je de gebreken — of liever onafgewerkte — details in veel gebruikte kamers al lang niet meer. Tenzij je er op een gegeven moment bewust op let. De laatste tijd doen we dat met de badkamer steeds meer. Dan begint het natuurlijk vervelend te worden. We hebben een ruime badkamer die heel mooi zou kunnen zijn. Maar dat is nog niet zo. Of niet helemaal. Hoog tijd om daar wat aan te doen.
Om te beginnen werken we de raamkas af. Bovenaan steekt er nog stro door de gebarsten leem, die trouwens flink doorgezakt is. We ondersteunen de boel met enkele vakkundig geplaatste latjes, smeren er extra leem tegenaan en merken dan al een wereld van verschil. Met twee op maat gezaagde timmerpanelen ertegen ziet ons badkamerraam er eindelijk deftig uit.
Daarna pakken we de hobbelige stromuren aan. Eerst schrapen we de overdreven bulten af en werken we de hoek beter af. Daar zit een stevige barst in die we eerst opvullen met extra stro. Wanneer de stevige uitvlaklaag droog is, brengen we een sponslaag aan om de muren barstenvrij af te werken. Tussendoor lemen we de gaten tussen de balken van de zoldering netjes dicht. Het is een lastige klus omdat het allemaal kleine vakjes zijn. Na vier leemgangen begint het er eindelijk op te trekken.
De laatste aanpassing is voorlopig het ophangen van de stores. We hebben die vorig jaar samen met de stores van de slaapkamers gekocht. Nu kunnen we ze eindelijk ophangen. Voor de badkamer hebben we een variant in donker hout gekozen. Dat geeft een extra warm gevoel in de badkamer. Nu kunnen de buren eindelijk niet meer binnenkijken. Of juister gezegd: nu hebben we niet langer het gevoel dat er iemand zou kunnen binnen kijken als we in de douche staan.

Afdichting nok finale!

In de vorige lente hebben we onze dakwerker aangesproken om onze nok regendicht af te werken. Ondanks vele beloften — en goede wil — heeft de man nog geen tijd gevonden om deze klus aan te pakken. Hij had een tijd geleden wel het nodige materiaal al besteld, dus ligt het moeilijk om toch nog iemand anders te vragen. In december heeft hij gelukkig beslist om de opdracht door te geven aan Jef, een bevriende schrijnwerker. Die heeft ons meteen opgebeld en enkele dagen later een bezoekje gebracht om te bekijken wat er precies moest gebeuren. Er leek dus eindelijk wat schot in de zaak te komen.
Maar met de aanhoudende koude in december is het opnieuw uitgesteld. Maandag was ik vast van plan Jef te bellen en te vragen of er nog wat van zou komen, toen hij plots aan de deur stond om een en ander af te spreken. Nog diezelfde dag is de hoogwerker aangekomen. De volgende dag heeft de goede man in regen en ijzige kou een hele dag grote panelen tegen de spanten geschroefd. Uit medelijden heb ik woensdag een snipperdag genomen en de man geholpen met het tweede deel. De panelen die we onder het dak tegen de gevel willen. Volgens ons de enige echte oplossing voor het binnensijpelende water. Die panelen moesten allemaal op maat gemaakt worden. Met twee was het alvast prettiger werken en het ging goed vooruit. In de late namiddag zaten alle paneeltjes stevig tegen de gevel.
Wat het contact met Jef een extra dimensie gaf, is dat hij binnenkort zelf voor zijn dochter een houtskelet gaat zetten voor een... strobalenwoning. Voor Jef was het meteen een kans om ons huis eens goed te bekijken. Tussendoor heb ik alvast wat tips meegegeven voor zijn dochter. Binnenkort kunnen we die wel op bezoek verwachten. Fijn!






zo was het vroeger...

Schutting geplaatst.

Het heeft een tijdje geduurd om te beslissen over de schutting die op de scheiding met de buurman moet komen. Over de schutting zelf waren we het snel eens, we wilden allemaal iets dat lang meegaat maar toch een natuurlijke uitstraling heeft. We hebben dan gekozen voor betonnen palen en onderplaten waarop houten panelen rusten. Al vinden we het ecologisch niet de beste keuze, beton gaat wel behoorlijk lang mee. Met de houten panelen vinden we het een verstandige optie. Zelfs over het soort panelen blijken we goed met de buren overeen te komen: met horizontale planken. Dat valt al mee.
Maar een aannemer vinden is een ander paar mouwen. Hoewel wij het in principe graag zelf doen, zal dat met onze buurman niet lukken. Die ziet het niet zitten om zelf aan de slag te gaan. Dus wordt het zoeken naar een betaalbare aannemer. We hebben zelf al geïnformeerd naar de prijs van zo'n schutting. Dat maakt het makkelijker om offertes voor een volledige plaatsing te beoordelen. Die liggen onwaarschijnlijk veel hoger, maar na wat zoeken vinden we iemand in de omgeving die het voor een schappelijke prijs kan doen.
Nu is het eindelijk zover. Voor het weekend werden de panelen geleverd. Vandaag starten de werklui bij het krieken van de dag. Het is nog donker wanneer ze het materiaal beginnen te verslepen. We helpen zelf een beetje om panelen en palen aan te dragen en meters aan te reiken. De geul voor de betonnen platen graven we ook even zelf. Zo schiet het werk goed op.
Tegen de avond staat de hele schutting er. Terwijl het donker wordt, meten en passen de mannen de laatste schutting uit. Morgen nog even de grond aanwerken en de schutting is helemaal klaar.
Het is even wennen, maar we zijn toch erg tevreden. Het idee dat we binnenkort eindelijk definitief aan onze tuin kunnen gaan werken, staat ons wel aan. Al zullen we nog even wachten op wat warmer weer. Ondertussen kunnen we nog wat plannen en dromen.

Afwerking interieur.

Tijdens de koude dagen in deze winterperiode verleggen we onze aandacht naar de binnenkant. We wonen nu al meer dan een jaar in ons huis maar moeten toegeven dat in de meeste kamers wel iets niet helemaal in orde is. In de mate van het mogelijke halen we elke week een paar emmers leem naar binnen zodat we een paar muren nog een laatste afwerklaag kunnen geven.
De eerste muur die onze aandacht krijgt is die na de brand vorig jaar nogal snel moest heropgebouwd worden. Die heeft eerst nog een behoorlijke uitvlaklaag nodig. Pas daarna kunnen we met sponzen beginnen. Nadat de rand wat mooier rond gezet zijn, merken we dat het houtwerk naast het raam nog deftig afgewerkt moet worden. Deze keer laten we het niet liggen.
Na al die tijd blijven we het een leuke bezigheid vinden om met leem te werken. Het lukt best om het allemaal proper te houden. Met een stuk afdekzeil wordt het ergste gemors opgevangen. De rest laten we drogen en vegen we dan vanzelf weg. Het is een van de talrijke voordelen van leem. De opgeveegde leem kiepen we simpelweg terug in de bak, die gebruiken we volgende keer opnieuw.
Binnenkort komt de badkamer aan de beurt. Daar zit nog altijd de tweede ruwe laag op. Dat wordt een groter karwei, maar het resultaat zal ook meer effect hebben.