donderdag 23 juli 2009

Geknoei van Eandis (deel 3).

Rond een uur of negen kom ik aan op de werf. De man van Eandis zit al te wachten. Ik hoop stiekem dat hij daar al een uur staat te koekeloeren.
Terwijl hij wat materiaal uit zijn bestelwagen haalt, vraag ik hem waarom hij de elektriciteitsmeter gisteren vervangen heeft. Daarop krijg ik een soort gegrom dat klinkt als 'da weet ik nie' als antwoord. De man belooft wel om de oude en nieuwe meterstand te noteren en verzekert me dat dat allemaal in orde komt.

Wanneer hij een uur later weer vertrekt, mag ik weer getuige zijn van de efficiëntie van Eandis. Terwijl ik op de gasleiding een T-stuk moest voorzien waarop de meter kan aangesloten worden, heeft onze brave vriend de gasmeter zowat twintig centimeter lager gehangen. Zonder het toestel op mijn binneninstallatie aan te sluiten. Is dat om zeker te zijn dat ik niet stiekem ga knoeien met hun verzegelde meter? Bizar.

Gevolg is dat deze meter twintig centimeter lager hangt dan de elektriciteitskast ernaast. Mooi ziet dat er niet uit.
Ik besluit toch even naar Eandis te bellen om te klagen over dit soort praktijken. Hoewel het wel oplucht om eens goed mijn gedacht te zeggen, haalt het geen sikkepit uit. Nadat ik enkele keren ben doorgeschakeld krijg ik een man aan de lijn die me volgende zaken op de mouw speldt.
- Het is een standaard procedure om bij elk bezoek van Eandis oude elektriciteitsmeters te vervangen. Doel is om alle meters elke tien jaar te vervangen. Dit is duidelijk een sprookje, want ik ken verschillende meters die al meer dan veertig jaar staan te tellen. Blijkbaar is de rest van Eandis niet op de hoogte van deze procedure. De telefonisten wisten van niets, en aan het gegrom van mijn bezoeker te horen wist hij ook niet wat van hem verwacht werd, of waarom.
- Als ik die elektrische kabel liever door de juiste bocht heb, zal Eandis dat komen doen. Als ik voorstel om het zo te laten en me een korting te geven —want het kost hen wel wat om daarvoor terug te komen— wordt het duidelijk hoe dit bedrijf te werk gaat. Dat kunnen ze niet doen. Ze werken met vaste (monopolie) prijzen. Maar als de onderaannemer een fout heeft gemaakt, moet hij die fout op zijn kosten rechtzetten. Als je zo de zwarte piet kan doorschuiven is het wel heel gemakkelijk. En nu verwondert het me niet dat zo'n aansluiting pokkeduur is. Met al dat geknoei in hun organisatie moeten ze behoorlijk vaak terugkomen. Om dat te kunnen doen, worden de prijzen op voorhand al flink doorgerekend. Maar wie kan daar wat tegen doen. De klant heeft geen keuze; hij is verplicht aan te sluiten via deze monopolist.
- Als ik over de open put aan de straatkant begin, blijkt daar de procedure dat een andere (onder)aannemer instaat voor het dichtgooien van die put. Want daarvoor hebben die technische mannen geen tijd. Normaal gebeurt dat binnen de vijf werkdagen. Ik ben dus duidelijk te vroeg met mijn klacht.
- De chef van de man aan de lijn zal vandaag nog contact met me opnemen om het over mijn klachten te hebben. Wie gelooft dat?

Geen opmerkingen: