Een (kort) verslag:
De workshop begon met een theoretisch gedeelte waarin Maarten, medewerker van Kamp C, vooral de voordelen op een rijtje zette:
- Betaalbaar (een strobaal kost 1,5 tot 2 euro)
- Het gaat om duurzame (hernieuwbare) grondstoffen
- Stro isoleert erg goed
- Leem is gezond en vochtregulerend
Enkele aandachtspunten:
- Brandveiligheid: bij testen in Duitsland haalt stro, ingepakt in leem, gemakkelijk negentig minuten. Gelijkwaardig aan baksteen dus. Alle strobalenhuizen in België hebben een normale brandverzekering gekregen.
- Ongedierte: stro is geen voedsel. Ongedierte heeft er dus niks te zoeken. Als het stro goed ingepakt zit kunnen muizen er ook geen warm holletje maken. Goed dicht afwerken met leem is dus de boodschap.
- Rotting: stro dat te vochtig is (meer dan 15%) zal gaan rotten. Het is belangrijk droog stro te gebruiken. Als het eenmaal afgewerkt is met leem, blijft het droog.
Na het bekijken van een demonstratiewoning (architect M. Depreeuw) op het terrein van Kamp C ging de groep een kijkje nemen in Mol naar een strobalenhuis in aanbouw (Architect P. Vos). De technieken verschillen wezenlijk van elkaar.
P. Vos vertrekt doorgaans van een houtskelet met een dak erop. Vanaf dat moment kunnen de muren geplaatst worden. Het stro kan dan gestockeerd en geplaatst worden zonder dat het nat wordt. Op dat moment kan de bouwheer nog keuzes maken voor binnen- en buitenmuren. Zijn visie kan je samenvatten als "Laten we terug ons gezond verstand gebruiken". Later werd hier en daar opgemerkt dat het onwaarschijnlijk eenvoudig is, ongelooflijk haast.
Na de lunchpauze op het balkon in een stralend zonnetje ging het actieve deel van start. Er werd een heuse strobalmuur opgezet. Strobalen werden gezaagd, in verband gezet, aangespannen, geschoren en beleemd.
Moe (en een beetje vuil) maar voldaan kwam W thuis. Hij verbaasde zich erover hoe simpel zoiets kan zijn. We weten het nu zeker ... we willen een strobalenhuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten