Avonturen met bouwgrond.

We hadden (let op er staat "hadden" niet hebben) eindelijk een bouwgrond gevonden. Hij voldeed aan praktisch alle eisen. In het dorp, vlakbij scholen, winkels, bushalte. In een rustige straat en de bouwvoorschriften waren volgens onze architect: "je kan niet beter hebben".

Hadden dus, niet hebben. Wat is er nu gebeurd:

1. W belt naar de verkopers in kwestie om te vragen of de kavel nog te koop staat. De verkoopster zegt ons dat er al een optie op is. "Oh wat jammer" zegt W. Ja maar, zegt ze ons, we konden misschien wel een hoger bod doen of misschien iets in het zwart regelen. Raar. Volgens ons was een optie toch bindend? We krijgen de raad om de volgende dag terug te bellen.

2. W belt terug, en hoera, de grond is nog te koop. We zeggen dat we geïnteresserd zijn, maar dat we nog een hoop zaken willen nakijken bij bank, notaris en dienst ruimtelijke ordening. De vrouw vraagt ons een tweede keer naar een eventuele regeling "in het zwart". En vraagt wat we willen betalen. W wimpelt haar af met de woorden, "daar hebben we nog niet echt over gedacht, en daar is nog tijd voor om daar over te praten". W vraagt aan de verkoopster of ze ons wil laten weten als er nog kapers op de kust komen.

3. In de verschillende dagen die daarop volgen lopen we naar de bank, de notaris en ruimtelijke ordening. We praten met deze mensen over compromissen, leningen en bouwvoorschriften. We gaan kijken met onze architect die ons een "thumbs up" geeft.

4. W belt terug naar de verkopers met de heugelijke boodschap dat voor ons part de koop gesloten is, en we bieden een bedrag dat ongeveer 5% onder de vraagprijs ligt ... groot probleem ...
Wij blijken oneerlijke mensen te zijn die niet van hun woord zijn.
PARDON zeggen wij? Wij hadden volgens hen al toegezegd op de vraagprijs, daardoor hebben zij de mensen met een optie de laan uitgestuurd. We hadden dus blijkbaar een mondeling contract zonder daar iets van te weten!

5. Na een dag getwijfel besluiten we dan toch voor de vraagprijs te gaan. We bellen de verkoopster, maar die wil niet meer met ons praten, haar man wel. Die zegt ons dat ze onder geen beding meer aan ONS willen verkopen. Zelfs niet aan de vraagprijs.

Wie is er nu zot?