Houtwal.

Nu het eindelijk niet meer zo verrekt koud is buiten, lonkt de tuin een beetje. Het eerste werk waar we ons aanzetten bestaat uit het opruimen van de takken die de grondwerker net achter ons lapje grond op een hoop heeft geveegd. We hebben besloten daar een houtwal van te maken. Dan hoeven we niet naar het recyclagepark of het hout allemaal te verhakselen. Op die manier maken we meteen een begrenzing aan de tuin en zorgen we voor een speeltuin voor de vogels. Het hout kan de komende jaren stilletjes vergaan. Als we later weer houtsnoeisel hebben, vullen we de wal weer aan. Zo weten we altijd wat we daar mee moeten aanvangen.
Met de hulp van de kinderen gaat het goed vooruit. We zijn best tevreden over het resultaat. Nu heeft de tuin tenminste al een begrenzing. De houtwal past heel mooi bij het bos erachter. Dat geeft een mooie overgang tussen wat onze tuin moet worden en een stukje ongerepte natuur. Vanaf nu zullen we ook het wilde gras systematisch maaien in de hoop dat er uiteindelijk een mooi grasveld overblijft. Na de eerste opruiming van wilde planten valt het in elk geval op hoeveel gras er ondertussen al opgeschoten is. Uiteindelijk heeft het weinig zin om gras te zaaien omdat we nog maar een vaag idee hebben hoe we onze tuin willen inrichten. Voorlopig zijn we tevreden als we het gras kort kunnen houden en de tuin er al een beetje groen begint uit te zien.

De hoop houtafval zoals die er vorig jaar uitzag

Het uitzicht nu, met rechts de voorlopige compostbak

Het zicht vanuit de eetkamer.