Eindelijk! Onze architect is terug uit vakantie zodat we kunnen bellen om de planning te bespreken. Peter is druk bezig met de uitbreiding van zijn kantoor. We moeten dan ook even onze situatie schetsen. Hij heeft snel door dat we spoedig in gang moeten schieten. Hij stelt meteen voor om de volgende dag naar onze bouwgrond te komen om de bouwlijnen uit te zetten. Hij begint op te noemen wat we nodig hebben, maar beseft plots dat hij zelf het materiaal nog heeft liggen, de aanbouw van zijn kantoor is toch helemaal uitgezet. Dat is al een probleem minder.
Hij vraagt of de grondwerken al uitgevoerd zijn. We herinneren hem eraan dat hij zelf een maand geleden gezegd had dat we dat nog niet moest doen. Maar we kunnen hem wel geruststellen dat we al een grondwerker hebben gevonden. Die moeten we straks bellen en vragen om morgen tegen elf uur naar de werf te komen (ja hoor, onze bouwgrond wordt vanaf morgen een werf). We beloven dat we zullen doen wat we kunnen, en hopen van harte dat onze grondwerker tijd heeft om langs te komen.
Volgende punt: de fundering en de sokkels. Ons huis komt op funderingssleuven waarop sokkels komen onder elke steunpaal van het houtskelet. Omdat we daar uiteraard geen ervaring mee hebben, stelt Peter voor om aannemer Patrick te vragen voor die sokkels te zorgen. De aannemer is toch bij hem bezig dus wordt de vraag ineens gesteld. Dat gaat in orde komen. Het lijkt Patrick inderdaad beter dat hij dat zelf doet om geen tijd te verliezen. Stilletjes zijn we blij dat we dat zelf niet moeten doen. De fundering van je huis is uiteindelijk toch wel erg belangrijk.
Nu we toch over funderingen bezig zijn, vragen we of de sondering nu al is uitgevoerd. We hebben dat ruim een maand geleden gevraagd, maar blijkbaar is dat nog niet gebeurd. Peter belooft de betrokken firma te contacteren en tot spoed aan te zetten. Daarmee zijn de belangrijkste punten bekeken. Vermits we onze architect morgen toch zien, besluiten we de andere vragen op ons lijstje tot dan te houden. We beperken ons tot de vraag of hij al een bestek klaar heeft. Dat moet hij nog eens nakijken.
Even later bellen we de grondwerker op. Geen gehoor. We proberen later opnieuw en krijgen de moeder aan de lijn. Na wat zoekwerk geeft ze het gsm-nummer van Stan, de oudste van drie broers die graag graven. De eerste poging haalt niets uit. Tegen de avond krijgen we de man eindelijk aan de lijn. We vragen of hij tijd heeft om morgen langs te komen om onze werf te bekijken. We durven nauwelijks te zeggen hoe snel hij zou moeten beginnen maar proberen voorzichtig met de vraag of hij nog deze week zou kunnen beginnen. Dat blijkt mogelijk te zijn.
Oef, we zijn vertrokken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten