Nog eens.

We zijn nog eens langs geweest bij de architect. Dat klinkt gewichtiger dan het is, hoor. Toch zeker bij Peter Vos. Op de vraagbaak van bouwinfo hoor je wel eens mensen die echt moeten aandringen bij hun architect voor een kleine wijziging in het plan. Dan lijken die contacten met een architect telkens zo moeilijk en gevoelig te liggen. Alsof de visie van de architect veel zwaarder weegt dan de wensen van de mensen. Peter heeft het zelf meegemaakt dat klanten verrast waren dat hij effectief naar hen luisterde, hun vorige architect vertelde hen gewoon hoe hun huis er moest uitzien. Begrijpe wie begrijpen kan.

Bij PV lijkt het meer een informele babbel waar uiteraard over het plan en mogelijke wijzigingen wordt gepraat. Maar waar net zo goed over stro, wilgentakken, batibouw, architectuur en spontane samenwerkingsverbanden wordt gesproken. Blijkt dat toch weinig van zijn klanten er toe komen om samen de zaken aan te pakken. Heel wat strobouwers kennen elkaar en wisselen wel ervaringen en tips uit, maar echt samenwerken is zeldzaam. Peter was dan ook blij verrast dat we samen met collegabouwers uit onze streek wilgentakken gaan snoeien en alvast van plan zijn om elkaar regelmatig een handje toe te steken.

Wat het plan betreft hebben we Peter groen licht gegeven over het architecturale concept. Dat zit zo goed in elkaar dat we daar maar weinig op aan te merken hebben. We hebben wat wijzigingen gesuggereerd in de verdeling van de ruimte binnenin en de plaatsing van de ramen. Op onze suggestie om toch een vide in de woonkamer te voorzien heeft hij een goede suggestie gegeven. Maar daarover kan in een later stadium nog altijd beslist worden. Dat is een van de vele voordelen van deze bouwmethode. Als het houtskelet er staat kan je eens rondlopen en krijg je een veel beter zicht op de mogelijkheden van de ruimtes. Zo kan je de muren en ramen nog altijd wat aanpassen aan de nieuwe inzichten.
We hebben ondertussen min of meer besloten leidingen in de vloer te voorzien zodat vloerverwarming later kan aangesloten worden indien nodig. We zijn van plan om in eerste instantie met een kachel (op gas of pellets) het hele huis te verwarmen. Met het open plan en de goede isolatie zou dat voldoende moeten zijn. Zeker met de goed overdachte oriëntatie van het gebouw.

Nu moeten we nog wat meer wilgentakken verzamelen en eens uitkijken naar een leverancier voor onze strobalen. Met de hoeveelheid die we nodig hebben moeten we best op voorhand bestellen. Dat wordt weer een boeiende speurtocht.
Er zijn uiteindelijk maar enkele nadelen aan de gesprekken met Peter. Ten eerste dat we telkens dat hele eind naar Limburg heen en terug moeten rijden, en we altijd (altijd) file hebben. Ten tweede dat het zo gezellig is dat we er minstens twee uur blijven plakken. En ten derde dat de man zo gepassioneerd met zijn werk bezig is dat hij wel eens vergeet te vragen of we wat willen drinken. Al moet ik toegeven dat we zelf even gepassioneerd bezig zijn en pas achteraf merken dat we toch wel dorst hebben gekregen.

1e ontwerp: check!

Vorige week dinsdag zijn we naar Limburg gereden om ons voorontwerp te gaan bekijken. Door de ochtendspits en het smog-alarm zijn we meer dan anderhalf uur onderweg. Dus alweer iets te laat op de afspraak. Peter doet er niet moeilijk over. We gaan na een sanitaire stop direct over tot de grote onthulling.

De eerste aanblik verrast ons wel. Heel opvallend is het dak dat niet beantwoordt aan onze wensen: geen lessenaarsdak en geen zachte helling. Anderzijds is het geen gewoon dak. Je kan strikt genomen zelfs spreken van twee lessenaarsdaken, we krijgen dus meer voor hetzelfde geld!

Peter laat even het ontwerp zien waar hij niet tevreden over was maar gaat al snel over naar de goede versie. In het grondplan zie ik snel dat hij heel goed naar onze wensen geluisterd heeft. De plaatsing van de ruimten is precies zoals ik het voor ogen had. De badkamer ligt aan de oostelijke kant, met zicht op de tuin. De zon kan die kamer van 's morgens tot iets na de middag verwarmen. De keuken ligt ernaast met een directe toegang tot de tuin. Vooraan liggen de slaapkamers. Die zijn aan de kleine kant, een gevolg van onze wens om beneden te slapen. We waren zelf al tot het besluit gekomen dat dat niet haalbaar zal ziin. Een slaapkamer verhuist dus naar boven. Dat biedt meteen iets meer ruimte voor een iets grotere berging met aanpalende dressing. De voordeur ligt erg centraal in een insprong van het gebouw. Een leuk idee van Peter dat ons erg aanspreekt. Het was dan ook onze vraag om de tuin naar de binnenruimte te trekken. Een idee dan in de Japanse huizen nadrukkelijk aanwezig is.
Boven krijgen we een open ruimte waar onze boeken, een bureau en een zithoek komen. Aan de tuinkant krijgen we een groot dakterras naar het zuiden met zicht op de tuin. Het dakterras snijdt letterlijk door het zuidelijke dak en geeft het hele huis een apart karakter. De insprong naar onze voordeur doorbreekt het dak ook en laat nog een stuk over aan de straatkant, perfect voor onze PV-panelen.
Zo komen we bij de beste reden om die dakhelling te behouden. De hoek van 35° is de perfecte helling voor onze zonnecellen. Op een zacht hellend dak zouden die panelen niet zo mooi in het huis kunnen ingepast worden. Een bijkomend voordeel is dat dit ontwerp perfect past binnen de bouwvoorschriften zodat we daar geen wijzigingen hoeven te vragen, met alle administratieve rompslomp en verloren tijd van dien.

We zijn ondertussen al druk bezig de indeling binnen te hertekenen naar onze smaak en leefgewoonten. Het architecturale ontwerp laat dat perfect toe. Peter heeft zijn werk dus heel goed gedaan. De man kent echt zijn vak wel en hij bewijst hier dat hij erg goed kan luisteren.