Tweede kalklaag.

Mathias van het Leemniscaat heeft af en toe de neiging wat overdreven joviaal, ja soms zelfs wat macho, voor de dag te komen. Dat is niet meteen onze stijl, maar wie wat verder kijkt, merkt snel dat onder dat defensieve laagje een gedreven goeie gast schuilgaat. In tegenstelling tot sommige andere aannemers kan je met hem gerust een en ander afspreken. Zo heeft hij gisteren de stelling gebracht zodat we die zelf kunnen opbouwen en de ramen afplakken. Natuurlijk, hij spaart daar tijd mee uit die hij wellicht nuttiger kan gebruiken. Maar wij besparen eveneens flink op werkuren die we zelf kunnen presteren.
's Morgens plakken we nog de laatste ramen af die we gisteren niet meer konden doen omdat het tegenwoordig al wat vroeger donker wordt. Vandaag werken we met een ploeg van vier man: een menger, een spuiter (meestal Mathias zelf) en twee pleistergasten die in deze tweede kalklaag een wapeningsnet aanbrengen. Zo voorkomen we barsten en scheuren in de afwerkingslaag. Als we bedenken hoe relatief goed de eerste laag eruit zag, hebben we er alle vertrouwen in dat het met die barsten best zal meevallen. Onze muren zijn aan de binnenkant tenslotte al lang met leem bepleisterd waardoor de muren zich al goed hebben 'gezet'. Op die enkele stevige scheuren die we zelf hebben bijgewerkt na, viel het met de barsten best mee. En er komen nog twee lagen op.
Met deze laag worden de grootste bulten en kuilen in de muren alweer een stuk weggewerkt. Ook de hoeken worden wat mooier rondgezet. Dat het hier en daar nog erg goed te zien is dat er strobalen onderzitten vinden we een pluspunt. Voor ons hoeft het echt niet te strak. Dan hadden we wel op de klassieke manier gebouwd. Na enkele uren flink doorwerken zit de tweede laag er al tegen. Morgen werken we niet om de eerste schooldag niet te missen. Donderdag volgt de afwerking, spannend!

De duiker en de stalen.

Omdat we vier jaar geleden compleet gecharmeerd waren door de kleine reuzin en de olifant van de sultan willen we er deze keer ook bij zijn. We trekken zondagmorgen naar onze vroegere buurt en stappen naar het Sint-Jansplein waar de duiker en de kleine reuzin straks wakker worden. Het is zoals verwacht behoorlijk druk. Deze keer valt het wat tegen omdat de reuzengrote poppen helemaal aan de andere kant van het plein staan. Alle actie vindt ook daar plaats en ze vertrekken zelfs aan die kant. We krijgen ze dus niet echt goed te zien. Dat was vorige keer wel even anders. Toen deden de reuzin en de olifant een ronde over het plein zodat iedereen hen goed kon bekijken. Bovendien kan de duiker niet echt tippen aan die fantastische olifant.
Als we net besluiten het plein te verlaten, krijgen we telefoon van Mathias van het Leemniscaat. Hij heeft voor ons kleurstalen gemaakt. Want we hebben ervoor gekozen om in de laatste laag kalk meteen pigment te gebruiken. Dan hoeven we onze muren achteraf niet meer te schilderen. Wij vinden dat wel zo gemakkelijk en verbazen ons erover dat het de eerste keer is dat hij deze techniek kan/mag toepassen. We spreken dus af om in de namiddag de stalen te bekijken.
We komen ongeveer precies op tijd aan. Mathias brengt ons meteen naar zijn bestelwagen en laat ons daar de stalen zien. Het lijkt haast alsof we een geheimzinnige deal sluiten. Na wat gepalaver kiezen we een kleur die ons wel bevalt. Het gaat om 250 gram goud oker en 200 gram gebrande omber op 30 kg kalk. Een beetje de kleur van koffie verkeerd met wat extra melk, als je begrijpt wat ik bedoel.
Daarna prikken we nog een datum voor de werken want het zal niet voor de komende week zijn. Afspraken op langere termijn zijn niet Mathias' sterkste kant, hebben we ondertussen al ondervonden. Uiteindelijk wordt het 31 augustus en we zijn tevreden dat hij zijn belofte nakomt om eind augustus de afwerkingslaag te doen. Hij zal de steiger op maandag brengen zodat wij die zelf kunnen opbouwen en de ramen afplakken. Zo besparen we weer een flink pak centen. Met een goed gevoel keren we huiswaarts.

Afdruipprofiel.

Aan onze voordeur ligt, in afwachting van een deftig terras, nog even een osb-vloer. De eerste laag kalk hebben we daar gewoon tegenaan laten pleisteren. Vandaag halen we de onderste paar centimeter er terug af zodat we daar een afdruipprofiel kunnen monteren. Zo zorgen we dat het water van de muur onderaan netjes naar beneden valt en onze stromuur niet nat wordt. Daarom moeten we ook even enkele van de ondertussen flink versleten platen OSB weghalen. Het is een zootje, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
We kiezen ervoor om dat profiel zo laag mogelijk te plaatsen. Dat we dan later het houten terras er niet onder kunnen schuiven wordt wat lastig. Maar we vinden het belangrijk om deze muren absoluut droog te houden. Vooral omdat het dak in deze hoek niet oversteekt. Dit zijn muren die regelmatig nat worden. We spelen dus liever op zeker.
Wanneer het profiel op zijn plaats zit, smeren we er opnieuw een bak kalk tegenaan zodat we terug gelijk zitten met de bestaande laag kalk. Daarmee zijn we klaar voor het volgende bezoek van het Leemniscaat. Moeten we nog even informeren of Mathias volgende week inderdaad komt.


Op deze foto zijn de afdruipprofielen nog niet geplaatst. Je kan wel zien dat de muren aan weerszijden van de parasol geen dakoversteek hebben.