Leemtest.

Vandaag nog wat verder geëxperimenteerd met leem. Onze eerste vlakke rechte laag van vorige week is ondertussen toch wat gebarsten. En dat ondanks de jute die erin zit. Nu eerlijk gezegd hebben we toen wat staan knoeien. We hadden de jute niet nat gemaakt waardoor die loskwam. Daarna hebben we de jute er weer afgehaald en omgedraaid terug tegen de muur geplakt. En dat alles op een natte en vrij dikke onderlaag. We wisten dus wel dat het niet helemaal goed zou komen. Vandaag zetten we er nog een dunne laag op met wat wit zand erbij. Daardoor wordt de verhouding van klei kleiner en hopen we dat het mengsel minder snel scheurt. Met het overschot besmeren we een stuk van onze muur van de eethoek. Daar zetten we die laag dus rechtstreeks op een droge onderlaag met veel grote barsten. Nu is het wachten op de resultaten wanneer de pleister droog is.

Zolder lemen.

Nu de gaten beneden zijn opgevuld, pakken we de laatste muren boven aan. We hebben de techniek nu goed beet en het gaat behoorlijk vlot. Dat heeft ook te maken met de beperkte oppervlakte van de zoldermuren. Het is alleen wat moeilijker werken omdat het er met deze druilerige dag wat donkerder is.
In de namiddag smeren we nog wat extra leem tegen het plafond van keuken en eetkamer. Morgen nemen we wat tijd voor enkele leemtesten.

Vlaswol.

Omdat holle wanden vaak, nu ja, hol, klinken, gaan we die opvullen met vlaswol. Alweer een natuurlijk materiaal en in dit geval veel handiger dan (los) stro. Vlaswol blijkt een behoorlijk goede geluidsisolator. Door de houten structuur van de wand blijven contactgeluiden altijd mogelijk. We hebben gelukkig niet de gewoonte op muren te kloppen. Als dat toch per ongeluk gebeurt zal de wand in elk geval niet meer hol klinken.

We hebben de voorbije weken enkele pakken vlaswol opgehaald. Vandaag mag alles in de muren verdwijnen. Het plaatsen gaat vlot. We schieten de wollige matten met enkele nieten vast in de fermacell panelen. Het op maat snijden vraagt nog het meest tijd. En we moeten uiteraard oppassen dat we niet in de elektrische kabels schieten. Alweer een klusje geklaard!

Eerste leemlaag boven.

Met twee dagen vakantie in de voorbije week schiet het werk aardig op. We pakken de muren op de eerste verdieping aan. Het zijn allemaal grote rechte vlakken waar je prettig aan kan doorwerken. Op de kleine zolder en het plafond na heeft de eerste verdieping een eerste leemlaag gekregen. Dat geeft een heel ander uitzicht aan de ruimte. Daardoor valt het echt op dat we beneden nog wat hoeken en kanten hebben overgeslagen. Dat wordt onze eerste zorg voor de komende dagen. We willen tegen volgende week geen stro meer kunnen zien beneden. Zodat we in juni aan de afwerking kunnen beginnen.

Tweede bod, verkocht.

’s Avonds krijgen we een hoger bod van M. Het is hun uiterste prijs met de veronderstelling dat de keukentoestellen en de vaste verlichting blijven hangen. We leggen het nieuwe bod voor aan N. die meteen een hoger bod klaar heeft. Wij kunnen met dit bod akkoord gaan zodat we de koop meteen bezegelen. We maken ineens een afspraak om zondag alles op papier te zetten en volgende week de notarissen aan het werk te zetten om alles een officiëler karakter te geven.

Het is onwaarschijnlijk hoe snel het kan gaan. Even flitst het idee door ons hoofd dat we misschien meer hadden kunnen vragen. Dan had het vast ook veel langer geduurd om een koper te vinden. En dat zou ons niet goed uitkomen. Uiteindelijk vinden we de prijs best correct en kunnen we met dit bedrag ons project gemakkelijk uitvoeren. Wellicht staat het geluk gewoon aan onze kant. We zijn dus heel tevreden.

Er valt een zware last van onze schouders. Het is gedaan met bezoekers en kijkers. We hoeven het huis niet langer netjes te houden. En wat belangrijker is, we kunnen stilaan beginnen met spullen in te pakken voor de verhuis.

Eerste bod.

Vandaag hebben we een bod op ons herenhuis gekregen van N. De man is gisteren een derde keer komen kijken en heeft vandaag zijn echtgenote bij. Ook zij is ontzettend sympathiek (net als de andere kijkers/kooplustigen) en erg enthousiast over het huis. We geven haar even een quick-tour en na een korte kennismakingsbabbel gaan we over tot het serieuze gesprek.

Midden in dat gesprek krijgen we een telefoontje van een andere koper M. die ook een (iets lager) bod voorstelt. M. vraagt meteen bedenktijd tot morgen, zodat ze het financiële plaatje nog eens grondig kunnen bestuderen. Dat maakt het voor ons wat makkelijker; zo moeten we het eerste bod niet afslaan en niet zelf een tegenbod voorstellen. We kunnen letterlijk de wet van vraag en aanbod laten spelen. Het geeft ons het geruststellende idee dat we zo tot een eerlijke prijs zullen komen. Spannend afwachten.

Elektriciteitskabels trekken.

Na enkele weken pleisterwerk is het leuk om eens wat anders te doen. De voorbije maand hebben we enkele avonden besteed aan het uitwerken van de elektrische installatie. Dat is geen gemakkelijke klus, zelfs al hebben we het niet te ingewikkeld gemaakt. De vraag of we overal voldoende stopcontacten hebben voorzien, blijft door ons hoofd spoken. Het lastigste deel is zonder twijfel de verlichting. Je moet die kabels op de juiste plek leggen, afhankelijk van de verlichting die je kiest. Dat wil dus zeggen dat we nu die keuzes moeten maken. Dat vinden we best moeilijk. Gelukkig hoeven we dat nog niet tot in de puntjes te weten om al te kunnen starten.

Na een dringende schoonmaak gaan we aan de slag. De inbouwdozen worden met het plan bij de hand vlot gemonteerd in de holle wanden. Dat maakt alles een stuk overzichtelijker. Dan leggen we de kabels bovenaan in de wanden en trekken ze door naar beneden. Het geheel is eenvoudig en logisch opgebouwd. De stroomkringen liggen niet per kamer, maar volgens naburigheid. We maken kringen van stopcontacten die dicht bij elkaar liggen. Dat lijkt ingewikkeld op het plan, maar het is heel logisch wanneer je de kabels trekt.

We pakken het stap voor stap aan. We beginnen met de aparte kabels voor de wasmachine en vaatwasser. Voor de bekabeling van de wisselschakelaar aan de trap komen we jammer genoeg niet toe met de restjes kabel die we nog hadden liggen. Dat moeten we een weekje uitstellen. We weten nu tenminste wat we precies nodig hebben. Dan volgen de stopconacten, de UTP-kabels en de voeding van de lichtschakelaars. Tegen de avond liggen de meeste kabels van het gelijkvloers op hun plek.

De zoete inval.

Ons herenhuis blijkt behoorlijk populair. Zondagavond kwam het eerste telefoontje al binnen. Ondertussen zijn er verschillende mensen een kijkje komen nemen. We beginnen wel te beseffen dat dit best niet te lang duurt. Het huis ordelijk en netjes houden is nooit onze sterkste kant geweest. Met al die bezoekers – die dan nog eens alles minutieus bekijken – moet alles piekfijn in orde zijn. We voelen ons een beetje aan handen en voeten gebonden. De kijkers waren gelukkig allemaal enthousiast en lovend. Stiekem hadden we dat wel verwacht. We hebben nu eenmaal een heel gezellig huis.

Het werk aan Casa Pixie schiet er uiteraard niet echt mee op. De geplande werken voor vandaag hebben we maar uitgesteld omdat er maar liefst drie potentiële kopers over de vloer komen. Eén daarvan komt al voor de tweede keer langs en die lijkt behoorlijk geïnteresseerd. Hij heeft zelfs zijn opmerkzame architect bij. We houden best rekening met een bod onder de vraagprijs. Toch ziet dat er goed uit, we hebben rekening gehouden met wat ‘gepingel’. Morgen komt er niemand kijken, dan staan de eerste elektriciteitswerken op de agenda.

Huis te koop.

De voorbije week hebben we onze huidige huis wat aan kant gebracht, want het wordt tijd om ons herenhuis in de stad te koop te zetten. We zijn nog altijd van plan om in augustus te verhuizen. Het zal afwachten zijn of we ons huis vlot verkocht krijgen. We hebben als echte doe-het-zelvers besloten om ons huis zelf te verkopen. Dat lijkt ons veel logischer vermits we er toch nog wonen. We zullen hoe dan ook last hebben van bezoekers, dan hoeft daar niet nog eens een makelaar bij te komen.

Tegen de avond begint het spannend te worden. We maken eerst een selectie uit de foto’s van ons huis. Een goede tip is om niet de voorgevel maar de mooiste kamer als lokfoto te gebruiken. Dat valt op en geeft meteen een goede indruk. Die foto is vlug gekozen. En de rest valt snel in de plooi. Dan kunnen we een zoekertje maken op Immoweb en vullen er alle nodige gegevens in. Het lastigste is het wervende tekstje met de beschrijving van het pand. In maximum 256 tekens moet je het belangrijkste zien te vermelden. Na wat knip en plakwerk is het voor elkaar:

Zeer ruime en verzorgde herenwoning. Met authentieke elementen zoals originele mouluren en houten vloeren. Gezellige woonkamer, modern ingerichte keuken, handige wasplaats, badkamer met douche en wastafel, luxueuze badkamer met antiek ligbad (op leeuwenpoten) en dubbele wastafel, 4 slaapkamers, bureau, atelier, ruime zolder, ruime kelder, verzorgde tuin. Gelegen in een gezellige straat met bloeiend buurtleven. Vlakbij het Oude Badhuis én op wandelafstand van het nieuwe park Spoor Noord!

Nu wachten op kopers...

Bepleistering gelijkvloers.

Op het feest van de arbeid hebben we flink doorgewerkt aan de bepleistering. Op een aantal lastige stukken na zijn alle muren van het gelijkvloers nu van een flinke laag leem voorzien. De pleisterwerken schieten dus goed op. Al is het nog afwachten hoeveel tijd de plafonds in beslag zullen nemen. Want die moeten een laag leem krijgen voor de definitieve afwerking volgt. Dat is cruciaal voor de brandveiligheid. Met de laag leem is het stro luchtdicht verpakt en zal dus niet gemakkelijk branden. Dan moet eerst de leem er afbrokkelen en dat duurt behoorlijk lang. We hebben al een stuk plafond aangepakt, en hebben gemerkt dat het aanzienlijk lastiger werken is. En we mogen uiteraard die moeilijke hoeken en kanten niet vergeten.