EPDM op dakterras.

Met de regenbuien van de laatste dagen zijn we het flink zat om telkens ons dakterras te controleren. Er ligt wel plastiek over, maar die waait al eens weg of laat toch wat water door. Dan moeten we het zaakje opengooien om alles te laten drogen en nadien weer afdekken. Het kost ons meer tijd dan ons lief is. We hebben ondertussen wel door hoe we het zo droog mogelijk houden, maar toch.

Vandaag kan eindelijk de dakwerker komen om onze EPDM te leggen. De werkmannen moeten eerst even bekomen na het aanschouwen van die knappe constructie. Nadien gaan ze er flink tegenaan. De baas komt tegen de middag langs om de werken te bekijken en geeft nog wat instructies. In de late namiddag ligt ons dakterras dicht. De jongste werkman is vastbesloten nog eens terug te komen om te zien hoe het verder evolueert. Alweer een zieltje gewonnen voor strobouw?

Ondertussen vullen we met de hulp van Vokke de vloer verder op met stro. Tegen de avond ligt meer dan de helft van de hele vloeroppervlakte dicht. We zijn goed opgeschoten. Iets na de middag zijn de afvoerbuizen ook geleverd zodat we die de volgende dagen kunnen plaatsen voor we de vloer helemaal dichtleggen.
Naast het huis begint onze werkput vol water te lopen. Daar moeten we zorgen dat het water beter kan weglopen naast de put in plaats van erin. Da 's een werkje voor volgend weekend.

Stro in de vloer.

De eerste taak die ons wacht is het opvullen van de vloer met stro. Dat zal een stuk makkelijker gaan dan het dak dus we zien het best zitten. We zullen tussendoor de sanitaire afvoer nog moeten voorzien en de energiebocht moet ook gefatsoeneerd worden. Zo zijn we zeker van wat afwisseling in ons werk.

Dit weekend zijn we met het leuke werk begonnen. Dampscherm op de bodem, strobalen erin stampen en op het eind aftimmeren met OSB platen. We zijn ondertussen weer een stuk wijzer en geven graag deze tips aan toekomstige bouwers:

- Wat de schrijnwerker ook zegt over het dampscherm dat je in één stuk kan draperen over de houten balken, je kan net zo makkelijk kleinere stukken dampscherm afsnijden en op de bodem leggen. Het bespaart je zowat de helft aan materiaal en je verliest er eigenlijk geen tijd mee. In tegendeel, die lange strook heeft de neiging toch wat af te wijken van het pad waardoor je steeds moet corrigeren.

- Strobalen splitsen doen we bij het vullen van een vloer beter niet met een priem. We knippen gewoon de koorden door. De baal valt niet meteen helemaal uit elkaar, maar de kleinere pakketjes zijn meteen zichtbaar. Nu kan je de baal heel proper uit elkaar halen tussen die pakketjes. De stukken die je zo maakt, gaan er veel makkelijker in dan een zelfgemaakte baal die niet proper gesplitst is.

- De buitenste balken liggen dichter bij elkaar. Daar past net een strobaal op zijn kant tussen. Maar het is onbegonnen werk om het uitstekende stuk er af te krijgen. Doe dit dus enkel als er toch een muur boven komt. Als de vloer moet doorlopen, maak je best kleine balen die er precies in passen.

- Leg je OSB platen eerst even uit, met wat geluk passen ze perfect zonder extra zaagwerk. Doet de architect het ervoor of is het toeval?

Houtskelet klaar!

Na een goede vijf weken is het houtskelet helemaal klaar. Dat is iets later dan gepland omdat een paar regendagen het werk onmogelijk maakten. Maar dat is niet erg. Het resultaat mag er zijn. De constructie ziet er fantastisch uit. Deze week zijn de laatste pannen op het dak gelegd en dat maakt het helemaal af. We zijn heel tevreden met onze keuze van de grote donkerbruine pannen. Ze geven het dak een rustig karakter. Met die grote oppervlakte mag dat wel.

Ondertussen liggen de OSB platen op het dakterras, klaar voor de dakwerker die volgende week (?) de epdm zal plaatsen. We moeten het alleen proberen droog te houden. De voorbije dagen werd de plancher op de verdieping getimmerd. Vandaag zijn de laatste drie (de moeilijkste) pannen geplaatst en de rest van de plancher gelegd. De stelling hebben ze afgebroken en we hebben zelf de werf wat opgeruimd. Zo ligt alles er ordelijk bij. Dat nodigt meer uit om aan het werk te beginnen.
Onze eerste taak wordt het opvullen van de vloer met stro. Dat is een werkje waar we dit weekend aan kunnen beginnen.

Dakpannen.

Nu het stro in het dak zit, moet de schrijnwerker het dak zo snel mogelijk dicht maken. Het blijft een paar dagen droog en dat is net genoeg om de celit 4D platen op het dak te timmeren. De kepers en de panlatten worden er meteen opgevezen. Zodra het hele dak dicht ligt, zijn we gerust. Ons stro zal niet meer nat worden.

Er moet nog een stuk dak boven ons terras gebouwd worden. Dat dak geeft schaduw in onze woonkamer. Tenminste in de zomer. In de winter beschermt het ons tegen regen en laat het de laagstaande zon heerlijk binnenscjhijnen. Als dat eenmaal gebeurd is kunnen de pannen op het dak.
We zijn ondertussen heel tevreden met de keuze van onze dakpannen. Het donkerbruin past heel goed bij de houten balken. Zeker in het zonlicht geeft het een heel warme indruk.

Tijdens het weekend mikken we nog een paar kleine op maat gemaakt strobalen in het dakterras. Nu gaat dat nog vlot. Als we dat achteraf moeten doen zou dat een heel gepruts worden. Nog een paar dagen en de schrijnwerker is klaar. Volgend weekend kunnen wij eindelijk zelf aan de slag.

Dakske vol met stro.

Wat een fantastisch weekend! Om te beginnen is er een geweldig herfstweertje. Of zeg liever een prachtig nazomers weertje. Ideaal dus om stro in het dak te stoppen.

Zaterdag starten we met een korte inspectie. Zo gunnen we onze vrienden R en C, strobouwers in wording die bij ons maar al te graag wat ervaring opdoen, rustig de tijd om wakker te worden. Ook vake en jeugdvriend L zijn van de partij. Na een korte babbel geven we naar beste vermogen wat instructies. Stilaan komt iedereen op gang en tegen de middag loopt alles behoorlijk vlot. De oude rotten vullen met een sneltreinvaart het dakterras met strobalen. En terwijl de jonge kerels het hellend dak aanpakken, zeulen de meisjes rond met strobalen en zorgen dat de werf ordelijk blijft.

Zondag komt Nonkel J helpen. R is weer van de partij en C+++ versterkt de gelederen. Op het hellend dak wachten ons de lastigste klusjes: een smalle band en enkele kleinere gaten waarvoor we balen op maat moeten maken. R maakt balen op maat voor het dakterras en de rest houdt zich bezig met het grote dak. Zonder al te veel overleg lijken we allemaal wel te weten wat van ons verwacht wordt. Na de middag is het grote dak klaar en zijn ook de gaten in het dakterras opgevuld. Dan resten ons nog wat gaten in het kleine dak en moeten we het hele zaakje beschermen met grote lappen plastiek.

Met het schitterende weer zijn er heel wat fietsers op de baan. We zien bijna voortdurend mensen stoppen om te kijken naar onze werken. Enkele mensen wagen het ons aan te spreken. Dat vinden we helemaal geen probleem. Vooral omdat we al gezien hebben dat we ons werk zeker tegen de avond klaar krijgen. Lichtjes uitgeput en met pijnlijke armen en benen kunnen we terugblikken op een energiek en ontzettend leuk weekend. Zo samen werken aan een huis, tussen al dat hout en stro is een zalige ervaring. Geweldig ook hoe iedereen echt gedreven bezig is. Ze hebben stuk voor stuk te kennen gegeven dat we volgende keer weer op hen kunnen rekenen. Daar zullen we uiteraard onbeschaamd misbruik van maken!
(Nog eens bedankt aan de helpers!)

Dakspanten.

Na de pijlers wordt de dakconstructie opgebouwd. Zo krijgt het huis de finale vorm. Nu dringt het echt tot ons door hoe groot het huis werkelijk is. Dit wil bovendien zeggen dat we stro in het dak kunnen stoppen. Dat moet op korte tijd en met droog weer gebeuren zodat het stro niet nat wordt.

We hebben met de schrijnwerker afgesproken om vandaag al te beginnen met het stro. Ten eerste is het nu al mooi en vooral droog weer. Maar ook handig is dat Leo, de helper van onze schrijnwerker ons kan helpen met het bedienen van de kraan. Zo geraken die balen stro veel gemakkelijker boven.

De eerste ervaringen met het kleine dak leren ons dat we de balen best eerst in vorm kloppen, zodat ze beter tussen de spanten passen. Het komt erop neer om met een stevige houten blok de lange zijkanten samen te kloppen zodat de balen terug wat minder breed worden. We doen dat werkje liever op de grond dan later op het dak. Als we het op voorhand hadden geweten, hadden we de balen op hun kant gestapeld zodat ze door hun eigen gewicht samengeperst worden.

Vandaag hebben we het kleine dak al gevuld en zijn we begonnen met enkele spanten van het grote dak. Morgen zullen we vooral veel balen stro op het dak leggen, zodat onze vrienden kunnen helpen met het opvullen van het dak. We hebben een beperkt aantal helpers opgeroepen, zodat we elkaar niet voor de voeten lopen.
Als we wat doorwerken kunnen we morgen vast en zeker alle balen, ook die voor het platte dak, boven krijgen. En dan zijn we klaar voor een gezellig weekend strobouwen.

Werfbezoek.

Nu het gebouw al wat vorm krijgt, komen de familieleden graag even kijken. Wij zorgen voor koffiekoeken en drank zodat we de derde week op rij picknicken op de werf. Al is het met meer volk uiteraard extra leuk. Na de regenachtige dagen is het wat kouder geworden en alles is nat. We improviseren gauw een droge zithoek in de toekomstige keuken waar het nazomers zonnetje alles stilaan opwarmt. We genieten van de vele leuke reacties. De meesten vinden de houtconstructie echt indrukwekkend. En het ruikt nog lekker ook.

Oorspronkelijk hadden we gehoopt de mensen aan het werk te kunnen zetten, maar de werken liggen wat achter op het schema. Voor ons geen probleem. Zo kunnen we nog even extra genieten van het aangenaam werfbezoek.

Let op onze dochter waar net een beetje laars van te zien is boven de vloer ;-)

Stormschade.

De voorbije dagen zat het weer niet mee. De schrijnwerker heeft twee dagen niet kunnen werken door de regen en de wind. Gisteren heeft de harde wind het plastic zeil van onze stromijt weggeblazen. De waterschade valt gelukkig heel erg mee. Blijkbaar is het zeil pas na de regen losgekomen. We leggen enkele natte balen aan de kant en binden het zeil deze keer over de mijt heen. Twee uur later zijn we klaar klaar. Helemaal gerust dat ons stro nu degelijk beschermd is.

Tussendoor kan ik de werklui bezig zien. Met de stevige wind is het geen sinecure om de lange balk van ruim achttien meter bovenop de balken te leggen en vast te maken. Best spectaculair om te zien.