Openhuizendag: privé!

Vorig weekend zetten tientallen mensen voor de tiende keer hun huizen open op vraag van de bond beter leefmilieu. Bedoeling was geenszins architecturale hoogstandjes of etalagehuizen in de kijker te zetten. Nee, de huizen die je kon bezoeken waren stuk voor stuk lage energiewoningen, inclusief enkele passiefhuizen. Met onze ecologische bouwplannen in het verschiet konden we daar niet weg blijven.

W schrijft zich in om twee huizen te bezoeken. Enkele dagen later het spijtige bericht dat een van de twee niet kan doorgaan op de afgesproken dag. Dan houden we het maar bij die ene overblijver.
Zaterdag ploffen we de kindjes neer bij de grootouders en trekken naar het strobalen passiefhuis van architect Henk Van Aelst. Iets te laat (geen GPS) arriveren we ter plekke. Gek genoeg zijn er in geen velden of wegen auto's te bespeuren. Zijn die BBLers echt zo groen? Dat kan toch niet. Voorzichtig tik ik op de deur. De architect is gelukkig thuis. W heeft zich vergist! De architect houdt open huis op zondag!
Na de vraag of we van ver kwamen, krijgen we spontaan een privé rondleiding van meer dan een uur. Van Aelst blijkt een gepassioneerd architect die niets liever doet dan over zijn vak en zijn ecologisch huis vertellen. Hoe een gênante vergissing toch positief kan uitdraaien.

Hoe was dat huis? Best mooi en gezellig warm vanbinnen. We vallen toch meer voor de huizen van 'onze' architect, Peter Vos. Van Aelst was wel zo vriendelijk ons enkele goede tips te geven.

Architect met grote "A".

Op een feestje bij vrienden was ook R, een vriend van de vrienden. Je kent dat wel, zo iemand die je alleen op feestjes tegenkomt, één à twee keer per jaar. Een klein detail, R is architect.

Nu zijn wij niet het soort mensen die direct zullen zeggen tegen zo'n mens: "Wij gaan bouwen", maar dat deden onze vrienden wel voor ons. "Dit zijn de mensen die zo'n ecologische strobouw-woning gaan zetten", kraaiden zij enthousiast. De reactie was onder het vriespunt: "Dat zou ik echt niet zien zitten", zei hij. Op de vraag of hij bekend was met het principe stro-leem-houtskelet mompelde hij iets van "Bokrijk". Tja.

Deze vriend-architect heeft de verbouwingen van onze vrienden voor zijn rekening genomen, mooi gedaan. Maar toch vreemd dat, hoewel zij specifiek vroegen een zonneboiler in het plan te zetten, er op de twee eerste plannen niets van te zien was. Twee keer hebben ze moeten zeggen dat ze er ECHT één wilden. Echtig en techtig. Tja, blijkbaar is dat volgens hem, vaak het eerste dat afvalt bij een verbouwing. Mensen vragen dat, maar ze willen het niet echt. Raar.

Ook vindt hij — en met hem een groot deel andere architecten — dat de moderne materialen er niet voor niets gekomen zijn. Waarom dan teruggrijpen naar iets van jezekestijd? Misschien omdat die evolutie er meestal niet gekomen is om de kwaliteit te verbeteren, maar vooral uit economische overwegingen.

Neem nu baksteen. Vroeger werden kleistenen gewoon in de zon gedroogd. Het probleem daarbij was dat dat heel traag gaat, en tijdens de wintermaanden kan je niks doen omdat het te koud/vochtig is. Dus gingen ze bakken. Resultaat: sneller en meer omzet.
Maar de keerzijde van de medaille is dat ze gewoon minder goed zijn. Gebakken kleistenen houden veel minder de warmte vast en zijn minder vochtregulerend.

Ach, architecten. Zoals een vriend/architectuurfotograaf ooit antwoordde op mijn vraag waarom de meeste moderne woningen zo op elkaar lijken: "Niet moeilijk, als ik foto's ga maken komt de architect er aan met een camion vol 'correcte' meubels en zwieren ze de mensen hun spullen even opzij!" Niet moeilijk dat het allemaal eenheidsworst lijkt.

Maar wij gaan het anders doen, ik beloof het. Echtig en techtig.

Dé bouwgrond FAQ.

1. De H van "Dé" bouwgrond is niet dezelfde H als de vorige H.
2. Het perceel is ongeveer 1000m2 groot.
3. Breedte 20 meter, diepte 50 meter.
4. Tijdsraming: ongeveer 2 jaar.

Enfin, het is maar dat u het weet :-)