Ruimtelijke ordening, aaarrrgh.

Onze allereerste ervaring met een dienst ruimtelijke ordening is niet bepaald mooi verlopen. Een paar minuten langer en ik was waarschijnlijk tegen de man in kwestie beginnen roepen.

Deze medewerker van de dienst ruimtelijk ordening in Z. had de kunst van de passieve onbeleefdheid al aardig onder de knie, niet gehinderd door enige vakkennis of -fierheid spijt het mij te zeggen.

Toen we binnenkwamen gebaarde hij ons om plaats te nemen op de daarvoor bestemde stoelen en gromde iets ondefiniëerbaars om maar van wal te steken. Tot daar ging het nog goed. Toen we de woorden "ecologisch verantwoord bouwen" en "strobalen en leem" uitspraken zag je letterlijk de man wegdromen naar betere tijden. De tijden van asbest en eternit, van DDT en geen verplichte isolatie. De jaren van "het zal onze tijd wel duren" en "après nous le déluge".
De woorden "vuile hippies" lagen vast op zijn lippen.

Hij probeerde ons nog te paaien met: "Maar zo'n huis kan toch beter aan de rand of in het bos staan niet?" Contact met de natuur, hé, hé, hé, heb je hem. Nee hoor vertelden wij hem, zo'n huis moet het net van de zonnewarmte hebben, dus veel bomen is geen optie. Ah, dan had hij er vast een fout beeld van. "Maar in zo'n woonwijk", probeerde hij nog, "zal het toch vast misstaan", zo in het dorp is daar toch niet de plaats voor". Aha vertelden wij hem, net dat is toch de ecologische gedachte. Dichtbij winkels, scholen en in het geval van Z. dé winkel van ecologische bouwmaterialen in Vlaanderen achter de hoek!
Zie je wel, kraaiden wij ... we denken zelfs aan de lokale middenstand. Er kon zelfs geen lachje af.

Op de site van de gemeente Z. zie je een ander verhaal, subsidies worden toegekend en aanmoedigingspremies gegeven voor fotovoltaïsche zonnepanelen, zonneboilers, groendaken en zoveel meer ... nu nog "de medewerkers" overtuigen. Aan een beleefdheidscursus is ook hoge nood volgens mij.

Héhé, dit lucht even op ;-)

Strobouw.

Na een fotoreportage in de krant over "Casa Calida" was ik helemaal verrukt! Wat een huis! Mooi, milieuvriendelijk én goedkoop. Wat wil een mens nog meer. Een huis van hout. Geïsoleerd met strobalen en een leembepleisering. Prachtig.

Ik wilde dit huis dan toch wel eens even zien met m'n eigen ogen, en vermits het toch is opgevat als een soort alternatieve kijkwoning is dat dan ook geen enkel probleem. Na afgesproken te hebben met de architect van dienst P.V., togen wij naar het verre Limburg.
Mooi, warm en vriendelijk. Zowel het huis als de architect, dus ik ben compleet verkocht :-)

Earthship.

Liefde op het eerste zicht? Het waaw gevoel? Wel, ziehier het "Earthship" ...

Een duurzaam en ecologisch verantwoord huis, dat geheel onafhankelijk in alle behoeften van zijn bewoners kan voorzien. Het is een huis dat niet op het electriciteitsnet, de waterleiding of het riolenstelsel is aangesloten.
Door gebruik te maken van zonnecellen en windturbines en door het opvangen van regenwater, is het Earthship zelf een duurzaam product dat het milieu niet belast. Door bij de bouw afgedankte materialen te gebruiken - met name autobanden, aluminiumblikjes en afvalhout - bevordert het Earthship het recycleren van industrieel afval.

En last, but not least, je kweekt in je earthship het hele jaar door groenten, fruit en kruiden binnenshuis. Ik zei het al, liefde op het eerste zicht.

Maaaaaarrrrrr! Er is nog nooit iemand die in België een vergunning gekregen heeft voor dit soort huizen, er zijn nochthans al pogingen geweest. Een vriendin die werkzaam is bij de dienst ruimtelijke ordening zei ons dat het ook zeer onwaarschijnlijk zal zijn dat je een vergunning zal bekomen in België, zucht zeg!
In de ons omringende landen zijn ze anders echt goed bezig. Oscar & Lisa (zie de link naar hun blog) zijn er één aan het bouwen in Spanje, in Brighton (Engeland) is er net eentje af en ook in Normandië (Frankrijk) zijn de werken al aardig opgeschoten! Je vind Earthships in Amerika, Schotland en zelfs in Siberië ... ooit misschien in België?

Wat we willen.

Al verschillende jaren praten we over verhuizen. Telkens in de zomer, want in de winter wonen we graag in 't Stad. Je kent dat wel ... de winkel om de hoek, de zoo en de winkelstraten op wandel- of fietsafstand. Maar in de zomer kriebelt het, en sinds we kinderen hebben kriebelt het erg.

Ik wil, allez ja "ik zou graag", een huis op den buiten. Kompleet met, en hou je nu vast, moestuin, kippen, boomgaard, yurt of zigeunerwagen, zwemvijver én een open haard. Voilà. Pixies wensen zijn niet mis.

Na lang zoeken hebben we beslist dat een kant en klaar huis naar onze wensen niet te vinden is, of misschien gewoon niet volgens ons budget? Om een lang verhaal kort te maken vinden we gewoon alles te lelijk, te klein, te duur of teveel verbouwingswerk!

Dus, wat blijft er over? Bouwen!
Maar het mag natuurlijk niet gewoon zijn, nietwaar ;-)
Volgens Man, ecologist in hart en nieren, is het niet verantwoord te bouwen, behalve als het een ecologische woning zou worden.